🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Lui ha fiorettato con eleganza durante la competizione. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    fiorettàre : walczyć szpadą
    fio|ret||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fiorettàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fiorettàre

    io fioretto
    🔊
    tu fioretti
    🔊
    lui/lei/Lei fioretta
    🔊
    noi fiorettiamo
    🔊
    voi fiorettate
    🔊
    loro fiorettano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fiorettàre

    io fiorettavo
    🔊
    tu fiorettavi
    🔊
    lui/lei/Lei fiorettava
    🔊
    noi fiorettavamo
    🔊
    voi fiorettavate
    🔊
    loro fiorettavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fiorettàre

    io fioretterò
    🔊
    tu fioretterai
    🔊
    lui/lei/Lei fioretterà
    🔊
    noi fioretteremo
    🔊
    voi fioretterete
    🔊
    loro fioretteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fiorettàre

    io fiorettai
    🔊
    tu fiorettasti
    🔊
    lui/lei/Lei fiorettò
    🔊
    noi fiorettammo
    🔊
    voi fiorettaste
    🔊
    loro fiorettarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fiorettàre

    io avrò fiorettato
    🔊
    tu avrai fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fiorettato
    🔊
    noi avremo fiorettato
    🔊
    voi avrete fiorettato
    🔊
    loro avranno fiorettato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fiorettàre

    io ho fiorettato
    🔊
    tu hai fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei ha fiorettato
    🔊
    noi abbiamo fiorettato
    🔊
    voi avete fiorettato
    🔊
    loro hanno fiorettato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fiorettàre

    io avevo fiorettato
    🔊
    tu avevi fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fiorettato
    🔊
    noi avevamo fiorettato
    🔊
    voi avevate fiorettato
    🔊
    loro avevano fiorettato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fiorettàre

    io ebbi fiorettato
    🔊
    tu avesti fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fiorettato
    🔊
    noi avemmo fiorettato
    🔊
    voi aveste fiorettato
    🔊
    loro ebbero fiorettato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fiorettàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fiorettàre

    io fioretti
    🔊
    tu fioretti
    🔊
    lui/lei/Lei fioretti
    🔊
    noi fiorettiamo
    🔊
    voi fiorettiate
    🔊
    loro fiorettino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fiorettàre

    io fiorettassi
    🔊
    tu fiorettassi
    🔊
    lui/lei/Lei fiorettasse
    🔊
    noi fiorettassimo
    🔊
    voi fiorettaste
    🔊
    loro fiorettassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fiorettàre

    io abbia fiorettato
    🔊
    tu abbia fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fiorettato
    🔊
    noi abbiamo fiorettato
    🔊
    voi abbiate fiorettato
    🔊
    loro abbiano fiorettato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fiorettàre

    io avessi fiorettato
    🔊
    tu avessi fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fiorettato
    🔊
    noi avessimo fiorettato
    🔊
    voi aveste fiorettato
    🔊
    loro avessero fiorettato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fiorettàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fiorettàre

    io fioretterei
    🔊
    tu fioretteresti
    🔊
    lui/lei/Lei fioretterebbe
    🔊
    noi fioretteremmo
    🔊
    voi fiorettereste
    🔊
    loro fioretterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fiorettàre

    io avrei fiorettato
    🔊
    tu avresti fiorettato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fiorettato
    🔊
    noi avremmo fiorettato
    🔊
    voi avreste fiorettato
    🔊
    loro avrebbero fiorettato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fiorettàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fiorettàre

    tu fioretta
    🔊
    noi fiorettiamo
    🔊
    voi fiorettate
    🔊

    Congiuntivo fiorettàre

    Lei fioretti
    🔊
    Che lui/lei fioretti
    🔊
    Che loro fiorettino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!