🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha fuso i metalli. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    fóndere : topnieć, stopić
    fón|de|re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fóndere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fóndere

    io fondo
    🔊
    tu fondi
    🔊
    lui/lei/Lei fonde
    🔊
    noi fondiamo
    🔊
    voi fondete
    🔊
    loro fondono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fóndere

    io fondevo
    🔊
    tu fondevi
    🔊
    lui/lei/Lei fondeva
    🔊
    noi fondevamo
    🔊
    voi fondevate
    🔊
    loro fondevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fóndere

    io fonderò
    🔊
    tu fonderai
    🔊
    lui/lei/Lei fonderà
    🔊
    noi fonderemo
    🔊
    voi fonderete
    🔊
    loro fonderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fóndere

    io fusi
    🔊
    tu fondesti
    🔊
    lui/lei/Lei fuse
    🔊
    noi fondemmo
    🔊
    voi fondeste
    🔊
    loro fusero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fóndere

    io avrò fuso
    🔊
    tu avrai fuso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fuso
    🔊
    noi avremo fuso
    🔊
    voi avrete fuso
    🔊
    loro avranno fuso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fóndere

    io ho fuso
    🔊
    tu hai fuso
    🔊
    lui/lei/Lei ha fuso
    🔊
    noi abbiamo fuso
    🔊
    voi avete fuso
    🔊
    loro hanno fuso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fóndere

    io avevo fuso
    🔊
    tu avevi fuso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fuso
    🔊
    noi avevamo fuso
    🔊
    voi avevate fuso
    🔊
    loro avevano fuso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fóndere

    io ebbi fuso
    🔊
    tu avesti fuso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fuso
    🔊
    noi avemmo fuso
    🔊
    voi aveste fuso
    🔊
    loro ebbero fuso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fóndere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fóndere

    io fonda
    🔊
    tu fonda
    🔊
    lui/lei/Lei fonda
    🔊
    noi fondiamo
    🔊
    voi fondiate
    🔊
    loro fondano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fóndere

    io fondessi
    🔊
    tu fondessi
    🔊
    lui/lei/Lei fondesse
    🔊
    noi fondessimo
    🔊
    voi fondeste
    🔊
    loro fondessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fóndere

    io abbia fuso
    🔊
    tu abbia fuso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fuso
    🔊
    noi abbiamo fuso
    🔊
    voi abbiate fuso
    🔊
    loro abbiano fuso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fóndere

    io avessi fuso
    🔊
    tu avessi fuso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fuso
    🔊
    noi avessimo fuso
    🔊
    voi aveste fuso
    🔊
    loro avessero fuso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fóndere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fóndere

    io fonderei
    🔊
    tu fonderesti
    🔊
    lui/lei/Lei fonderebbe
    🔊
    noi fonderemmo
    🔊
    voi fondereste
    🔊
    loro fonderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fóndere

    io avrei fuso
    🔊
    tu avresti fuso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fuso
    🔊
    noi avremmo fuso
    🔊
    voi avreste fuso
    🔊
    loro avrebbero fuso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fóndere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fóndere

    tu fondi
    🔊
    noi fondiamo
    🔊
    voi fondete
    🔊

    Congiuntivo fóndere

    Lei fonda
    🔊
    Che lui/lei fonda
    🔊
    Che loro fondano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!