🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha forato il foglio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    foràre : dziurawić, przebijać
    fo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika foràre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente foràre

    io foro
    🔊
    tu fori
    🔊
    lui/lei/Lei fora
    🔊
    noi foriamo
    🔊
    voi forate
    🔊
    loro forano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto foràre

    io foravo
    🔊
    tu foravi
    🔊
    lui/lei/Lei forava
    🔊
    noi foravamo
    🔊
    voi foravate
    🔊
    loro foravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice foràre

    io forerò
    🔊
    tu forerai
    🔊
    lui/lei/Lei forerà
    🔊
    noi foreremo
    🔊
    voi forerete
    🔊
    loro foreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto foràre

    io forai
    🔊
    tu forasti
    🔊
    lui/lei/Lei forò
    🔊
    noi forammo
    🔊
    voi foraste
    🔊
    loro forarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore foràre

    io avrò forato
    🔊
    tu avrai forato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà forato
    🔊
    noi avremo forato
    🔊
    voi avrete forato
    🔊
    loro avranno forato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo foràre

    io ho forato
    🔊
    tu hai forato
    🔊
    lui/lei/Lei ha forato
    🔊
    noi abbiamo forato
    🔊
    voi avete forato
    🔊
    loro hanno forato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo foràre

    io avevo forato
    🔊
    tu avevi forato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva forato
    🔊
    noi avevamo forato
    🔊
    voi avevate forato
    🔊
    loro avevano forato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto foràre

    io ebbi forato
    🔊
    tu avesti forato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe forato
    🔊
    noi avemmo forato
    🔊
    voi aveste forato
    🔊
    loro ebbero forato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika foràre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente foràre

    io fori
    🔊
    tu fori
    🔊
    lui/lei/Lei fori
    🔊
    noi foriamo
    🔊
    voi foriate
    🔊
    loro forino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto foràre

    io forassi
    🔊
    tu forassi
    🔊
    lui/lei/Lei forasse
    🔊
    noi forassimo
    🔊
    voi foraste
    🔊
    loro forassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato foràre

    io abbia forato
    🔊
    tu abbia forato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia forato
    🔊
    noi abbiamo forato
    🔊
    voi abbiate forato
    🔊
    loro abbiano forato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato foràre

    io avessi forato
    🔊
    tu avessi forato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse forato
    🔊
    noi avessimo forato
    🔊
    voi aveste forato
    🔊
    loro avessero forato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika foràre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente foràre

    io forerei
    🔊
    tu foreresti
    🔊
    lui/lei/Lei forerebbe
    🔊
    noi foreremmo
    🔊
    voi forereste
    🔊
    loro forerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato foràre

    io avrei forato
    🔊
    tu avresti forato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe forato
    🔊
    noi avremmo forato
    🔊
    voi avreste forato
    🔊
    loro avrebbero forato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika foràre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo foràre

    tu fora
    🔊
    noi foriamo
    🔊
    voi forate
    🔊

    Congiuntivo foràre

    Lei fori
    🔊
    Che lui/lei fori
    🔊
    Che loro forino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!