🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Abbiamo formato un gruppo di lavoro. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    formàre : tworzyć
    for||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika formàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente formàre

    io formo
    🔊
    tu formi
    🔊
    lui/lei/Lei forma
    🔊
    noi formiamo
    🔊
    voi formate
    🔊
    loro formano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto formàre

    io formavo
    🔊
    tu formavi
    🔊
    lui/lei/Lei formava
    🔊
    noi formavamo
    🔊
    voi formavate
    🔊
    loro formavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice formàre

    io formerò
    🔊
    tu formerai
    🔊
    lui/lei/Lei formerà
    🔊
    noi formeremo
    🔊
    voi formerete
    🔊
    loro formeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto formàre

    io formai
    🔊
    tu formasti
    🔊
    lui/lei/Lei formò
    🔊
    noi formammo
    🔊
    voi formaste
    🔊
    loro formarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore formàre

    io avrò formato
    🔊
    tu avrai formato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà formato
    🔊
    noi avremo formato
    🔊
    voi avrete formato
    🔊
    loro avranno formato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo formàre

    io ho formato
    🔊
    tu hai formato
    🔊
    lui/lei/Lei ha formato
    🔊
    noi abbiamo formato
    🔊
    voi avete formato
    🔊
    loro hanno formato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo formàre

    io avevo formato
    🔊
    tu avevi formato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva formato
    🔊
    noi avevamo formato
    🔊
    voi avevate formato
    🔊
    loro avevano formato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto formàre

    io ebbi formato
    🔊
    tu avesti formato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe formato
    🔊
    noi avemmo formato
    🔊
    voi aveste formato
    🔊
    loro ebbero formato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika formàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente formàre

    io formi
    🔊
    tu formi
    🔊
    lui/lei/Lei formi
    🔊
    noi formiamo
    🔊
    voi formiate
    🔊
    loro formino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto formàre

    io formassi
    🔊
    tu formassi
    🔊
    lui/lei/Lei formasse
    🔊
    noi formassimo
    🔊
    voi formaste
    🔊
    loro formassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato formàre

    io abbia formato
    🔊
    tu abbia formato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia formato
    🔊
    noi abbiamo formato
    🔊
    voi abbiate formato
    🔊
    loro abbiano formato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato formàre

    io avessi formato
    🔊
    tu avessi formato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse formato
    🔊
    noi avessimo formato
    🔊
    voi aveste formato
    🔊
    loro avessero formato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika formàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente formàre

    io formerei
    🔊
    tu formeresti
    🔊
    lui/lei/Lei formerebbe
    🔊
    noi formeremmo
    🔊
    voi formereste
    🔊
    loro formerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato formàre

    io avrei formato
    🔊
    tu avresti formato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe formato
    🔊
    noi avremmo formato
    🔊
    voi avreste formato
    🔊
    loro avrebbero formato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika formàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo formàre

    tu forma
    🔊
    noi formiamo
    🔊
    voi formate
    🔊

    Congiuntivo formàre

    Lei formi
    🔊
    Che lui/lei formi
    🔊
    Che loro formino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!