🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno formulato una proposta interessante. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    formulàre : formułować
    for|mu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika formulàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente formulàre

    io formulo
    🔊
    tu formuli
    🔊
    lui/lei/Lei formula
    🔊
    noi formuliamo
    🔊
    voi formulate
    🔊
    loro formulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto formulàre

    io formulavo
    🔊
    tu formulavi
    🔊
    lui/lei/Lei formulava
    🔊
    noi formulavamo
    🔊
    voi formulavate
    🔊
    loro formulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice formulàre

    io formulerò
    🔊
    tu formulerai
    🔊
    lui/lei/Lei formulerà
    🔊
    noi formuleremo
    🔊
    voi formulerete
    🔊
    loro formuleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto formulàre

    io formulai
    🔊
    tu formulasti
    🔊
    lui/lei/Lei formulò
    🔊
    noi formulammo
    🔊
    voi formulaste
    🔊
    loro formularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore formulàre

    io avrò formulato
    🔊
    tu avrai formulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà formulato
    🔊
    noi avremo formulato
    🔊
    voi avrete formulato
    🔊
    loro avranno formulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo formulàre

    io ho formulato
    🔊
    tu hai formulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha formulato
    🔊
    noi abbiamo formulato
    🔊
    voi avete formulato
    🔊
    loro hanno formulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo formulàre

    io avevo formulato
    🔊
    tu avevi formulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva formulato
    🔊
    noi avevamo formulato
    🔊
    voi avevate formulato
    🔊
    loro avevano formulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto formulàre

    io ebbi formulato
    🔊
    tu avesti formulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe formulato
    🔊
    noi avemmo formulato
    🔊
    voi aveste formulato
    🔊
    loro ebbero formulato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika formulàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente formulàre

    io formuli
    🔊
    tu formuli
    🔊
    lui/lei/Lei formuli
    🔊
    noi formuliamo
    🔊
    voi formuliate
    🔊
    loro formulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto formulàre

    io formulassi
    🔊
    tu formulassi
    🔊
    lui/lei/Lei formulasse
    🔊
    noi formulassimo
    🔊
    voi formulaste
    🔊
    loro formulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato formulàre

    io abbia formulato
    🔊
    tu abbia formulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia formulato
    🔊
    noi abbiamo formulato
    🔊
    voi abbiate formulato
    🔊
    loro abbiano formulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato formulàre

    io avessi formulato
    🔊
    tu avessi formulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse formulato
    🔊
    noi avessimo formulato
    🔊
    voi aveste formulato
    🔊
    loro avessero formulato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika formulàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente formulàre

    io formulerei
    🔊
    tu formuleresti
    🔊
    lui/lei/Lei formulerebbe
    🔊
    noi formuleremmo
    🔊
    voi formulereste
    🔊
    loro formulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato formulàre

    io avrei formulato
    🔊
    tu avresti formulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe formulato
    🔊
    noi avremmo formulato
    🔊
    voi avreste formulato
    🔊
    loro avrebbero formulato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika formulàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo formulàre

    tu formula
    🔊
    noi formuliamo
    🔊
    voi formulate
    🔊

    Congiuntivo formulàre

    Lei formuli
    🔊
    Che lui/lei formuli
    🔊
    Che loro formulino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!