🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno forzato la serratura per entrare. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    forzàre : przemuszać
    for||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika forzàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente forzàre

    io forzo
    🔊
    tu forzi
    🔊
    lui/lei/Lei forza
    🔊
    noi forziamo
    🔊
    voi forzate
    🔊
    loro forzano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto forzàre

    io forzavo
    🔊
    tu forzavi
    🔊
    lui/lei/Lei forzava
    🔊
    noi forzavamo
    🔊
    voi forzavate
    🔊
    loro forzavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice forzàre

    io forzerò
    🔊
    tu forzerai
    🔊
    lui/lei/Lei forzerà
    🔊
    noi forzeremo
    🔊
    voi forzerete
    🔊
    loro forzeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto forzàre

    io forzai
    🔊
    tu forzasti
    🔊
    lui/lei/Lei forzò
    🔊
    noi forzammo
    🔊
    voi forzaste
    🔊
    loro forzarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore forzàre

    io avrò forzato
    🔊
    tu avrai forzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà forzato
    🔊
    noi avremo forzato
    🔊
    voi avrete forzato
    🔊
    loro avranno forzato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo forzàre

    io ho forzato
    🔊
    tu hai forzato
    🔊
    lui/lei/Lei ha forzato
    🔊
    noi abbiamo forzato
    🔊
    voi avete forzato
    🔊
    loro hanno forzato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo forzàre

    io avevo forzato
    🔊
    tu avevi forzato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva forzato
    🔊
    noi avevamo forzato
    🔊
    voi avevate forzato
    🔊
    loro avevano forzato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto forzàre

    io ebbi forzato
    🔊
    tu avesti forzato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe forzato
    🔊
    noi avemmo forzato
    🔊
    voi aveste forzato
    🔊
    loro ebbero forzato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika forzàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente forzàre

    io forzi
    🔊
    tu forzi
    🔊
    lui/lei/Lei forzi
    🔊
    noi forziamo
    🔊
    voi forziate
    🔊
    loro forzino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto forzàre

    io forzassi
    🔊
    tu forzassi
    🔊
    lui/lei/Lei forzasse
    🔊
    noi forzassimo
    🔊
    voi forzaste
    🔊
    loro forzassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato forzàre

    io abbia forzato
    🔊
    tu abbia forzato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia forzato
    🔊
    noi abbiamo forzato
    🔊
    voi abbiate forzato
    🔊
    loro abbiano forzato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato forzàre

    io avessi forzato
    🔊
    tu avessi forzato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse forzato
    🔊
    noi avessimo forzato
    🔊
    voi aveste forzato
    🔊
    loro avessero forzato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika forzàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente forzàre

    io forzerei
    🔊
    tu forzeresti
    🔊
    lui/lei/Lei forzerebbe
    🔊
    noi forzeremmo
    🔊
    voi forzereste
    🔊
    loro forzerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato forzàre

    io avrei forzato
    🔊
    tu avresti forzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe forzato
    🔊
    noi avremmo forzato
    🔊
    voi avreste forzato
    🔊
    loro avrebbero forzato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika forzàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo forzàre

    tu forza
    🔊
    noi forziamo
    🔊
    voi forzate
    🔊

    Congiuntivo forzàre

    Lei forzi
    🔊
    Che lui/lei forzi
    🔊
    Che loro forzino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!