🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha frugato nel cassetto. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    frugàre : grzebać
    fru||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika frugàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente frugàre

    io frugo
    🔊
    tu frughi
    🔊
    lui/lei/Lei fruga
    🔊
    noi frughiamo
    🔊
    voi frugate
    🔊
    loro frugano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto frugàre

    io frugavo
    🔊
    tu frugavi
    🔊
    lui/lei/Lei frugava
    🔊
    noi frugavamo
    🔊
    voi frugavate
    🔊
    loro frugavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice frugàre

    io frugherò
    🔊
    tu frugherai
    🔊
    lui/lei/Lei frugherà
    🔊
    noi frugheremo
    🔊
    voi frugherete
    🔊
    loro frugheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto frugàre

    io frugai
    🔊
    tu frugasti
    🔊
    lui/lei/Lei frugò
    🔊
    noi frugammo
    🔊
    voi frugaste
    🔊
    loro frugarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore frugàre

    io avrò frugato
    🔊
    tu avrai frugato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà frugato
    🔊
    noi avremo frugato
    🔊
    voi avrete frugato
    🔊
    loro avranno frugato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo frugàre

    io ho frugato
    🔊
    tu hai frugato
    🔊
    lui/lei/Lei ha frugato
    🔊
    noi abbiamo frugato
    🔊
    voi avete frugato
    🔊
    loro hanno frugato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo frugàre

    io avevo frugato
    🔊
    tu avevi frugato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva frugato
    🔊
    noi avevamo frugato
    🔊
    voi avevate frugato
    🔊
    loro avevano frugato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto frugàre

    io ebbi frugato
    🔊
    tu avesti frugato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe frugato
    🔊
    noi avemmo frugato
    🔊
    voi aveste frugato
    🔊
    loro ebbero frugato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika frugàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente frugàre

    io frughi
    🔊
    tu frughi
    🔊
    lui/lei/Lei frughi
    🔊
    noi frughiamo
    🔊
    voi frughiate
    🔊
    loro frughino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto frugàre

    io frugassi
    🔊
    tu frugassi
    🔊
    lui/lei/Lei frugasse
    🔊
    noi frugassimo
    🔊
    voi frugaste
    🔊
    loro frugassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato frugàre

    io abbia frugato
    🔊
    tu abbia frugato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia frugato
    🔊
    noi abbiamo frugato
    🔊
    voi abbiate frugato
    🔊
    loro abbiano frugato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato frugàre

    io avessi frugato
    🔊
    tu avessi frugato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse frugato
    🔊
    noi avessimo frugato
    🔊
    voi aveste frugato
    🔊
    loro avessero frugato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika frugàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente frugàre

    io frugherei
    🔊
    tu frugheresti
    🔊
    lui/lei/Lei frugherebbe
    🔊
    noi frugheremmo
    🔊
    voi frughereste
    🔊
    loro frugherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato frugàre

    io avrei frugato
    🔊
    tu avresti frugato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe frugato
    🔊
    noi avremmo frugato
    🔊
    voi avreste frugato
    🔊
    loro avrebbero frugato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika frugàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo frugàre

    tu fruga
    🔊
    noi frughiamo
    🔊
    voi frugate
    🔊

    Congiuntivo frugàre

    Lei frughi
    🔊
    Che lui/lei frughi
    🔊
    Che loro frughino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!