W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
L’azienda ha fumigato l’edificio per eliminare gli insetti.
fumigare : dymić, palić
fu|mi|gà|re
: (accento grave)
indicativo fumigare. Tryb oznajmujący czasownika fumigare
|
Tempo semplice
fumigare presente |
||
| io | fumigo |
🔊
|
| tu | fumighi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumiga |
🔊
|
| noi | fumighiamo |
🔊
|
| voi | fumigate |
🔊
|
| loro | fumigano |
🔊
|
|
Tempo semplice
fumigare imperfetto |
||
| io | fumigavo |
🔊
|
| tu | fumigavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumigava |
🔊
|
| noi | fumigavamo |
🔊
|
| voi | fumigavate |
🔊
|
| loro | fumigavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
fumigare futuro semplice |
||
| io | fumigherò |
🔊
|
| tu | fumigherai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumigherà |
🔊
|
| noi | fumigheremo |
🔊
|
| voi | fumigherete |
🔊
|
| loro | fumigheranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
fumigare passato remoto |
||
| io | fumigai |
🔊
|
| tu | fumigasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumigò |
🔊
|
| noi | fumigammo |
🔊
|
| voi | fumigaste |
🔊
|
| loro | fumigarono |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare futuro anteriore |
||
| io | avrò fumigato |
🔊
|
| tu | avrai fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà fumigato |
🔊
|
| noi | avremo fumigato |
🔊
|
| voi | avrete fumigato |
🔊
|
| loro | avranno fumigato |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare passato prossimo |
||
| io | ho fumigato |
🔊
|
| tu | hai fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha fumigato |
🔊
|
| noi | abbiamo fumigato |
🔊
|
| voi | avete fumigato |
🔊
|
| loro | hanno fumigato |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare trapassato prossimo |
||
| io | avevo fumigato |
🔊
|
| tu | avevi fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva fumigato |
🔊
|
| noi | avevamo fumigato |
🔊
|
| voi | avevate fumigato |
🔊
|
| loro | avevano fumigato |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare trapassato remoto |
||
| io | ebbi fumigato |
🔊
|
| tu | avesti fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe fumigato |
🔊
|
| noi | avemmo fumigato |
🔊
|
| voi | aveste fumigato |
🔊
|
| loro | ebbero fumigato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo fumigare. Tryb łączący czasownika fumigare
|
Tempo semplice
fumigare congiuntivo presente |
||
| io | fumighi |
🔊
|
| tu | fumighi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumighi |
🔊
|
| noi | fumighiamo |
🔊
|
| voi | fumighiate |
🔊
|
| loro | fumighino |
🔊
|
|
Tempo semplice
fumigare congiuntivo imperfetto |
||
| io | fumigassi |
🔊
|
| tu | fumigassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumigasse |
🔊
|
| noi | fumigassimo |
🔊
|
| voi | fumigaste |
🔊
|
| loro | fumigassero |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare congiuntivo passato |
||
| io | abbia fumigato |
🔊
|
| tu | abbia fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia fumigato |
🔊
|
| noi | abbiamo fumigato |
🔊
|
| voi | abbiate fumigato |
🔊
|
| loro | abbiano fumigato |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi fumigato |
🔊
|
| tu | avessi fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse fumigato |
🔊
|
| noi | avessimo fumigato |
🔊
|
| voi | aveste fumigato |
🔊
|
| loro | avessero fumigato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale fumigare. Tryb warunkowy czasownika fumigare
|
Tempo semplice
fumigare condizionale presente |
||
| io | fumigherei |
🔊
|
| tu | fumigheresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fumigherebbe |
🔊
|
| noi | fumigheremmo |
🔊
|
| voi | fumighereste |
🔊
|
| loro | fumigherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
fumigare condizionale passato |
||
| io | avrei fumigato |
🔊
|
| tu | avresti fumigato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe fumigato |
🔊
|
| noi | avremmo fumigato |
🔊
|
| voi | avreste fumigato |
🔊
|
| loro | avrebbero fumigato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo fumigare. Tryb rozkazujący czasownika fumigare
fumigare imperativo |
||
| tu | fumiga |
🔊
|
| noi | fumighiamo |
🔊
|
| voi | fumigate |
🔊
|
fumigare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | fumighi |
🔊
|
| Che lui/lei | fumighi |
🔊
|
| Che loro | fumighino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!