🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha fumigato la stanza. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    fumigàre : dymić, palić
    fu|mi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fumigàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fumigàre

    io fumigo
    🔊
    tu fumighi
    🔊
    lui/lei/Lei fumiga
    🔊
    noi fumighiamo
    🔊
    voi fumigate
    🔊
    loro fumigano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fumigàre

    io fumigavo
    🔊
    tu fumigavi
    🔊
    lui/lei/Lei fumigava
    🔊
    noi fumigavamo
    🔊
    voi fumigavate
    🔊
    loro fumigavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fumigàre

    io fumigherò
    🔊
    tu fumigherai
    🔊
    lui/lei/Lei fumigherà
    🔊
    noi fumigheremo
    🔊
    voi fumigherete
    🔊
    loro fumigheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fumigàre

    io fumigai
    🔊
    tu fumigasti
    🔊
    lui/lei/Lei fumigò
    🔊
    noi fumigammo
    🔊
    voi fumigaste
    🔊
    loro fumigarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fumigàre

    io avrò fumigato
    🔊
    tu avrai fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fumigato
    🔊
    noi avremo fumigato
    🔊
    voi avrete fumigato
    🔊
    loro avranno fumigato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fumigàre

    io ho fumigato
    🔊
    tu hai fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei ha fumigato
    🔊
    noi abbiamo fumigato
    🔊
    voi avete fumigato
    🔊
    loro hanno fumigato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fumigàre

    io avevo fumigato
    🔊
    tu avevi fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fumigato
    🔊
    noi avevamo fumigato
    🔊
    voi avevate fumigato
    🔊
    loro avevano fumigato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fumigàre

    io ebbi fumigato
    🔊
    tu avesti fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fumigato
    🔊
    noi avemmo fumigato
    🔊
    voi aveste fumigato
    🔊
    loro ebbero fumigato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fumigàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fumigàre

    io fumighi
    🔊
    tu fumighi
    🔊
    lui/lei/Lei fumighi
    🔊
    noi fumighiamo
    🔊
    voi fumighiate
    🔊
    loro fumighino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fumigàre

    io fumigassi
    🔊
    tu fumigassi
    🔊
    lui/lei/Lei fumigasse
    🔊
    noi fumigassimo
    🔊
    voi fumigaste
    🔊
    loro fumigassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fumigàre

    io abbia fumigato
    🔊
    tu abbia fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fumigato
    🔊
    noi abbiamo fumigato
    🔊
    voi abbiate fumigato
    🔊
    loro abbiano fumigato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fumigàre

    io avessi fumigato
    🔊
    tu avessi fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fumigato
    🔊
    noi avessimo fumigato
    🔊
    voi aveste fumigato
    🔊
    loro avessero fumigato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fumigàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fumigàre

    io fumigherei
    🔊
    tu fumigheresti
    🔊
    lui/lei/Lei fumigherebbe
    🔊
    noi fumigheremmo
    🔊
    voi fumighereste
    🔊
    loro fumigherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fumigàre

    io avrei fumigato
    🔊
    tu avresti fumigato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fumigato
    🔊
    noi avremmo fumigato
    🔊
    voi avreste fumigato
    🔊
    loro avrebbero fumigato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fumigàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fumigàre

    tu fumiga
    🔊
    noi fumighiamo
    🔊
    voi fumigate
    🔊

    Congiuntivo fumigàre

    Lei fumighi
    🔊
    Che lui/lei fumighi
    🔊
    Che loro fumighino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!