🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha graffiato la superficie. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    graffìre : drapać, rysować
    graf||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika graffìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente graffìre

    io graffisco
    🔊
    tu graffisci
    🔊
    lui/lei/Lei graffisce
    🔊
    noi graffiamo
    🔊
    voi graffite
    🔊
    loro graffiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto graffìre

    io graffivo
    🔊
    tu graffivi
    🔊
    lui/lei/Lei graffiva
    🔊
    noi graffivamo
    🔊
    voi graffivate
    🔊
    loro graffivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice graffìre

    io graffirò
    🔊
    tu graffirai
    🔊
    lui/lei/Lei graffirà
    🔊
    noi graffiremo
    🔊
    voi graffirete
    🔊
    loro graffiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto graffìre

    io graffii
    🔊
    tu graffisti
    🔊
    lui/lei/Lei graffì
    🔊
    noi graffimmo
    🔊
    voi graffiste
    🔊
    loro graffirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore graffìre

    io avrò graffito
    🔊
    tu avrai graffito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà graffito
    🔊
    noi avremo graffito
    🔊
    voi avrete graffito
    🔊
    loro avranno graffito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo graffìre

    io ho graffito
    🔊
    tu hai graffito
    🔊
    lui/lei/Lei ha graffito
    🔊
    noi abbiamo graffito
    🔊
    voi avete graffito
    🔊
    loro hanno graffito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo graffìre

    io avevo graffito
    🔊
    tu avevi graffito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva graffito
    🔊
    noi avevamo graffito
    🔊
    voi avevate graffito
    🔊
    loro avevano graffito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto graffìre

    io ebbi graffito
    🔊
    tu avesti graffito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe graffito
    🔊
    noi avemmo graffito
    🔊
    voi aveste graffito
    🔊
    loro ebbero graffito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika graffìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente graffìre

    io graffisca
    🔊
    tu graffisca
    🔊
    lui/lei/Lei graffisca
    🔊
    noi graffiamo
    🔊
    voi graffiate
    🔊
    loro graffiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto graffìre

    io graffissi
    🔊
    tu graffissi
    🔊
    lui/lei/Lei graffisse
    🔊
    noi graffissimo
    🔊
    voi graffiste
    🔊
    loro graffissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato graffìre

    io abbia graffito
    🔊
    tu abbia graffito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia graffito
    🔊
    noi abbiamo graffito
    🔊
    voi abbiate graffito
    🔊
    loro abbiano graffito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato graffìre

    io avessi graffito
    🔊
    tu avessi graffito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse graffito
    🔊
    noi avessimo graffito
    🔊
    voi aveste graffito
    🔊
    loro avessero graffito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika graffìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente graffìre

    io graffirei
    🔊
    tu graffiresti
    🔊
    lui/lei/Lei graffirebbe
    🔊
    noi graffiremmo
    🔊
    voi graffireste
    🔊
    loro grafferebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato graffìre

    io avrei graffito
    🔊
    tu avresti graffito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe graffito
    🔊
    noi avremmo graffito
    🔊
    voi avreste graffito
    🔊
    loro avrebbero graffito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika graffìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo graffìre

    tu graffi
    🔊
    noi graffiamo
    🔊
    voi graffite
    🔊

    Congiuntivo graffìre

    Lei graffisca
    🔊
    Che lui/lei graffisca
    🔊
    Che loro graffiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!