🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    gualcìre : gniotować
    gual||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika gualcìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente gualcìre

    io gualcisco
    🔊
    tu gualcisci
    🔊
    lui/lei/Lei gualcisce
    🔊
    noi gualciamo
    🔊
    voi gualcite
    🔊
    loro gualciscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto gualcìre

    io gualcivo
    🔊
    tu gualcivi
    🔊
    lui/lei/Lei gualciva
    🔊
    noi gualcivamo
    🔊
    voi gualcivate
    🔊
    loro gualcivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice gualcìre

    io gualcirò
    🔊
    tu gualcirai
    🔊
    lui/lei/Lei gualcirà
    🔊
    noi gualciremo
    🔊
    voi gualcirete
    🔊
    loro gualciranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto gualcìre

    io gualcii
    🔊
    tu gualcisti
    🔊
    lui/lei/Lei gualcì
    🔊
    noi gualcimmo
    🔊
    voi gualciste
    🔊
    loro gualcirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore gualcìre

    io sarò gualcito(a)
    🔊
    tu sarai gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà gualcito(a)
    🔊
    noi saremo gualciti(e)
    🔊
    voi sarete gualciti(e)
    🔊
    loro saranno gualciti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo gualcìre

    io sono gualcito(a)
    🔊
    tu sei gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è gualcito(a)
    🔊
    noi siamo gualciti(e)
    🔊
    voi siete gualciti(e)
    🔊
    loro sono gualciti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo gualcìre

    io ero gualcito(a)
    🔊
    tu eri gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era gualcito(a)
    🔊
    noi eravamo gualciti(e)
    🔊
    voi eravate gualciti(e)
    🔊
    loro erano gualciti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto gualcìre

    io fui gualcito(a)
    🔊
    tu fosti gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu gualcito(a)
    🔊
    noi fummo gualciti(e)
    🔊
    voi foste gualciti(e)
    🔊
    loro furono gualciti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika gualcìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente gualcìre

    io gualcisca
    🔊
    tu gualcisca
    🔊
    lui/lei/Lei gualcisca
    🔊
    noi gualciamo
    🔊
    voi gualciate
    🔊
    loro gualciscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto gualcìre

    io gualcissi
    🔊
    tu gualcissi
    🔊
    lui/lei/Lei gualcisse
    🔊
    noi gualcissimo
    🔊
    voi gualciste
    🔊
    loro gualcissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato gualcìre

    io sia gualcito(a)
    🔊
    tu sia gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia gualcito(a)
    🔊
    noi siamo gualciti(e)
    🔊
    voi siate gualciti(e)
    🔊
    loro siano gualciti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato gualcìre

    io fossi gualcito(a)
    🔊
    tu fossi gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse gualcito(a)
    🔊
    noi fossimo gualciti(e)
    🔊
    voi foste gualciti(e)
    🔊
    loro fossero gualciti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika gualcìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente gualcìre

    io gualcirei
    🔊
    tu gualciresti
    🔊
    lui/lei/Lei gualcirebbe
    🔊
    noi gualciremmo
    🔊
    voi gualcireste
    🔊
    loro gualcerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato gualcìre

    io sarei gualcito(a)
    🔊
    tu saresti gualcito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe gualcito(a)
    🔊
    noi saremmo gualciti(e)
    🔊
    voi sareste gualciti(e)
    🔊
    loro sarebbero gualciti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika gualcìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo gualcìre

    tu gualci
    🔊
    noi gualciamo
    🔊
    voi gualcite
    🔊

    Congiuntivo gualcìre

    Lei gualcisca
    🔊
    Che lui/lei gualcisca
    🔊
    Che loro gualciscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!