🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho ideato un nuovo progetto. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    ideàre : tworzyć, wymyślić
    i|de|à|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ideàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ideàre

    io ideo
    🔊
    tu idei
    🔊
    lui/lei/Lei idea
    🔊
    noi ideiamo
    🔊
    voi ideate
    🔊
    loro ideano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ideàre

    io ideavo
    🔊
    tu ideavi
    🔊
    lui/lei/Lei ideava
    🔊
    noi ideavamo
    🔊
    voi ideavate
    🔊
    loro ideavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ideàre

    io ideerò
    🔊
    tu ideerai
    🔊
    lui/lei/Lei ideerà
    🔊
    noi ideeremo
    🔊
    voi ideerete
    🔊
    loro ideeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ideàre

    io ideai
    🔊
    tu ideasti
    🔊
    lui/lei/Lei ideò
    🔊
    noi ideammo
    🔊
    voi ideaste
    🔊
    loro idearono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ideàre

    io avrò ideato
    🔊
    tu avrai ideato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ideato
    🔊
    noi avremo ideato
    🔊
    voi avrete ideato
    🔊
    loro avranno ideato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ideàre

    io ho ideato
    🔊
    tu hai ideato
    🔊
    lui/lei/Lei ha ideato
    🔊
    noi abbiamo ideato
    🔊
    voi avete ideato
    🔊
    loro hanno ideato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ideàre

    io avevo ideato
    🔊
    tu avevi ideato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ideato
    🔊
    noi avevamo ideato
    🔊
    voi avevate ideato
    🔊
    loro avevano ideato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ideàre

    io ebbi ideato
    🔊
    tu avesti ideato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ideato
    🔊
    noi avemmo ideato
    🔊
    voi aveste ideato
    🔊
    loro ebbero ideato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ideàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ideàre

    io idei
    🔊
    tu idei
    🔊
    lui/lei/Lei idei
    🔊
    noi ideiamo
    🔊
    voi ideiate
    🔊
    loro ideino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ideàre

    io ideassi
    🔊
    tu ideassi
    🔊
    lui/lei/Lei ideasse
    🔊
    noi ideassimo
    🔊
    voi ideaste
    🔊
    loro ideassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ideàre

    io abbia ideato
    🔊
    tu abbia ideato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ideato
    🔊
    noi abbiamo ideato
    🔊
    voi abbiate ideato
    🔊
    loro abbiano ideato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ideàre

    io avessi ideato
    🔊
    tu avessi ideato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ideato
    🔊
    noi avessimo ideato
    🔊
    voi aveste ideato
    🔊
    loro avessero ideato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ideàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ideàre

    io ideerei
    🔊
    tu ideeresti
    🔊
    lui/lei/Lei ideerebbe
    🔊
    noi ideeremmo
    🔊
    voi ideereste
    🔊
    loro ideerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ideàre

    io avrei ideato
    🔊
    tu avresti ideato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ideato
    🔊
    noi avremmo ideato
    🔊
    voi avreste ideato
    🔊
    loro avrebbero ideato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ideàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ideàre

    tu idea
    🔊
    noi ideiamo
    🔊
    voi ideate
    🔊

    Congiuntivo ideàre

    Lei idei
    🔊
    Che lui/lei idei
    🔊
    Che loro ideino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!