🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il vento ha impetrito le onde del mare. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    impetìre : wzbierać
    im|pe||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika impetìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente impetìre

    io impetisco
    🔊
    tu impetisci
    🔊
    lui/lei/Lei impetisce
    🔊
    noi impetiamo
    🔊
    voi impetite
    🔊
    loro impetiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto impetìre

    io impetivo
    🔊
    tu impetivi
    🔊
    lui/lei/Lei impetiva
    🔊
    noi impetivamo
    🔊
    voi impetivate
    🔊
    loro impetivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice impetìre

    io impetirò
    🔊
    tu impetirai
    🔊
    lui/lei/Lei impetirà
    🔊
    noi impetiremo
    🔊
    voi impetirete
    🔊
    loro impetiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto impetìre

    io impetii
    🔊
    tu impetisti
    🔊
    lui/lei/Lei impetì
    🔊
    noi impetimmo
    🔊
    voi impetiste
    🔊
    loro impetirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore impetìre

    io avrò impetito
    🔊
    tu avrai impetito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà impetito
    🔊
    noi avremo impetito
    🔊
    voi avrete impetito
    🔊
    loro avranno impetito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo impetìre

    io ho impetito
    🔊
    tu hai impetito
    🔊
    lui/lei/Lei ha impetito
    🔊
    noi abbiamo impetito
    🔊
    voi avete impetito
    🔊
    loro hanno impetito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo impetìre

    io avevo impetito
    🔊
    tu avevi impetito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva impetito
    🔊
    noi avevamo impetito
    🔊
    voi avevate impetito
    🔊
    loro avevano impetito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto impetìre

    io ebbi impetito
    🔊
    tu avesti impetito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe impetito
    🔊
    noi avemmo impetito
    🔊
    voi aveste impetito
    🔊
    loro ebbero impetito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika impetìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente impetìre

    io impetisca
    🔊
    tu impetisca
    🔊
    lui/lei/Lei impetisca
    🔊
    noi impetiamo
    🔊
    voi impetiate
    🔊
    loro impetiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto impetìre

    io impetissi
    🔊
    tu impetissi
    🔊
    lui/lei/Lei impetisse
    🔊
    noi impetissimo
    🔊
    voi impetiste
    🔊
    loro impetissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato impetìre

    io abbia impetito
    🔊
    tu abbia impetito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia impetito
    🔊
    noi abbiamo impetito
    🔊
    voi abbiate impetito
    🔊
    loro abbiano impetito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato impetìre

    io avessi impetito
    🔊
    tu avessi impetito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse impetito
    🔊
    noi avessimo impetito
    🔊
    voi aveste impetito
    🔊
    loro avessero impetito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika impetìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente impetìre

    io impetirei
    🔊
    tu impetiresti
    🔊
    lui/lei/Lei impetirebbe
    🔊
    noi impetiremmo
    🔊
    voi impetireste
    🔊
    loro impeterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato impetìre

    io avrei impetito
    🔊
    tu avresti impetito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe impetito
    🔊
    noi avremmo impetito
    🔊
    voi avreste impetito
    🔊
    loro avrebbero impetito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika impetìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo impetìre

    tu impeti
    🔊
    noi impetiamo
    🔊
    voi impetite
    🔊

    Congiuntivo impetìre

    Lei impetisca
    🔊
    Che lui/lei impetisca
    🔊
    Che loro impetiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!