W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
La mancanza di fondi ha impidocchito il progetto. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
impidocchìre : zarazić wszami, zapluźnić
im|pi|doc|chì|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika impidocchìre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente impidocchìre |
||
| io | impidocchisco |
🔊
|
| tu | impidocchisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchisce |
🔊
|
| noi | impidocchiamo |
🔊
|
| voi | impidocchite |
🔊
|
| loro | impidocchiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto impidocchìre |
||
| io | impidocchivo |
🔊
|
| tu | impidocchivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchiva |
🔊
|
| noi | impidocchivamo |
🔊
|
| voi | impidocchivate |
🔊
|
| loro | impidocchivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice impidocchìre |
||
| io | impidocchirò |
🔊
|
| tu | impidocchirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchirà |
🔊
|
| noi | impidocchiremo |
🔊
|
| voi | impidocchirete |
🔊
|
| loro | impidocchiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto impidocchìre |
||
| io | impidocchii |
🔊
|
| tu | impidocchisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchì |
🔊
|
| noi | impidocchimmo |
🔊
|
| voi | impidocchiste |
🔊
|
| loro | impidocchirono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore impidocchìre |
||
| io | avrò impidocchito |
🔊
|
| tu | avrai impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà impidocchito |
🔊
|
| noi | avremo impidocchito |
🔊
|
| voi | avrete impidocchito |
🔊
|
| loro | avranno impidocchito |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo impidocchìre |
||
| io | ho impidocchito |
🔊
|
| tu | hai impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha impidocchito |
🔊
|
| noi | abbiamo impidocchito |
🔊
|
| voi | avete impidocchito |
🔊
|
| loro | hanno impidocchito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo impidocchìre |
||
| io | avevo impidocchito |
🔊
|
| tu | avevi impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva impidocchito |
🔊
|
| noi | avevamo impidocchito |
🔊
|
| voi | avevate impidocchito |
🔊
|
| loro | avevano impidocchito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto impidocchìre |
||
| io | ebbi impidocchito |
🔊
|
| tu | avesti impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe impidocchito |
🔊
|
| noi | avemmo impidocchito |
🔊
|
| voi | aveste impidocchito |
🔊
|
| loro | ebbero impidocchito |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika impidocchìre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente impidocchìre |
||
| io | impidocchisca |
🔊
|
| tu | impidocchisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchisca |
🔊
|
| noi | impidocchiamo |
🔊
|
| voi | impidocchiate |
🔊
|
| loro | impidocchiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto impidocchìre |
||
| io | impidocchissi |
🔊
|
| tu | impidocchissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchisse |
🔊
|
| noi | impidocchissimo |
🔊
|
| voi | impidocchiste |
🔊
|
| loro | impidocchissero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato impidocchìre |
||
| io | abbia impidocchito |
🔊
|
| tu | abbia impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia impidocchito |
🔊
|
| noi | abbiamo impidocchito |
🔊
|
| voi | abbiate impidocchito |
🔊
|
| loro | abbiano impidocchito |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato impidocchìre |
||
| io | avessi impidocchito |
🔊
|
| tu | avessi impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse impidocchito |
🔊
|
| noi | avessimo impidocchito |
🔊
|
| voi | aveste impidocchito |
🔊
|
| loro | avessero impidocchito |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika impidocchìre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente impidocchìre |
||
| io | impidocchirei |
🔊
|
| tu | impidocchiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | impidocchirebbe |
🔊
|
| noi | impidocchiremmo |
🔊
|
| voi | impidocchireste |
🔊
|
| loro | impidoccherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato impidocchìre |
||
| io | avrei impidocchito |
🔊
|
| tu | avresti impidocchito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe impidocchito |
🔊
|
| noi | avremmo impidocchito |
🔊
|
| voi | avreste impidocchito |
🔊
|
| loro | avrebbero impidocchito |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika impidocchìre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo impidocchìre |
||
| tu | impidocchi |
🔊
|
| noi | impidocchiamo |
🔊
|
| voi | impidocchite |
🔊
|
Congiuntivo impidocchìre |
||
| Lei | impidocchisca |
🔊
|
| Che lui/lei | impidocchisca |
🔊
|
| Che loro | impidocchiscano |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!