W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il formaggio ha cominciato a impuzzire.
impuzzire : pachnieć nieprzyjemnie
im|puz|zì|re
: (accento grave)
indicativo impuzzire. Tryb oznajmujący czasownika impuzzire
Tempo semplice
impuzzire presente |
||
io | impuzzisco |
🔊
|
tu | impuzzisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzisce |
🔊
|
noi | impuzziamo |
🔊
|
voi | impuzzite |
🔊
|
loro | impuzziscono |
🔊
|
Tempo semplice
impuzzire imperfetto |
||
io | impuzzivo |
🔊
|
tu | impuzzivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzziva |
🔊
|
noi | impuzzivamo |
🔊
|
voi | impuzzivate |
🔊
|
loro | impuzzivano |
🔊
|
Tempo semplice
impuzzire futuro semplice |
||
io | impuzzirò |
🔊
|
tu | impuzzirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzirà |
🔊
|
noi | impuzziremo |
🔊
|
voi | impuzzirete |
🔊
|
loro | impuzziranno |
🔊
|
Tempo semplice
impuzzire passato remoto |
||
io | impuzzii |
🔊
|
tu | impuzzisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzì |
🔊
|
noi | impuzzimmo |
🔊
|
voi | impuzziste |
🔊
|
loro | impuzzirono |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire futuro anteriore |
||
io | avrò impuzzito |
🔊
|
tu | avrai impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà impuzzito |
🔊
|
noi | avremo impuzzito |
🔊
|
voi | avrete impuzzito |
🔊
|
loro | avranno impuzzito |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire passato prossimo |
||
io | ho impuzzito |
🔊
|
tu | hai impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha impuzzito |
🔊
|
noi | abbiamo impuzzito |
🔊
|
voi | avete impuzzito |
🔊
|
loro | hanno impuzzito |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire trapassato prossimo |
||
io | avevo impuzzito |
🔊
|
tu | avevi impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva impuzzito |
🔊
|
noi | avevamo impuzzito |
🔊
|
voi | avevate impuzzito |
🔊
|
loro | avevano impuzzito |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire trapassato remoto |
||
io | ebbi impuzzito |
🔊
|
tu | avesti impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe impuzzito |
🔊
|
noi | avemmo impuzzito |
🔊
|
voi | aveste impuzzito |
🔊
|
loro | ebbero impuzzito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo impuzzire. Tryb łączący czasownika impuzzire
Tempo semplice
impuzzire congiuntivo presente |
||
io | impuzzisca |
🔊
|
tu | impuzzisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzisca |
🔊
|
noi | impuzziamo |
🔊
|
voi | impuzziate |
🔊
|
loro | impuzziscano |
🔊
|
Tempo semplice
impuzzire congiuntivo imperfetto |
||
io | impuzzissi |
🔊
|
tu | impuzzissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzisse |
🔊
|
noi | impuzzissimo |
🔊
|
voi | impuzziste |
🔊
|
loro | impuzzissero |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire congiuntivo passato |
||
io | abbia impuzzito |
🔊
|
tu | abbia impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia impuzzito |
🔊
|
noi | abbiamo impuzzito |
🔊
|
voi | abbiate impuzzito |
🔊
|
loro | abbiano impuzzito |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi impuzzito |
🔊
|
tu | avessi impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse impuzzito |
🔊
|
noi | avessimo impuzzito |
🔊
|
voi | aveste impuzzito |
🔊
|
loro | avessero impuzzito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale impuzzire. Tryb warunkowy czasownika impuzzire
Tempo semplice
impuzzire condizionale presente |
||
io | impuzzirei |
🔊
|
tu | impuzziresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | impuzzirebbe |
🔊
|
noi | impuzziremmo |
🔊
|
voi | impuzzireste |
🔊
|
loro | impuzzerebbero |
🔊
|
Tempo composto
impuzzire condizionale passato |
||
io | avrei impuzzito |
🔊
|
tu | avresti impuzzito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe impuzzito |
🔊
|
noi | avremmo impuzzito |
🔊
|
voi | avreste impuzzito |
🔊
|
loro | avrebbero impuzzito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo impuzzire. Tryb rozkazujący czasownika impuzzire
impuzzire imperativo |
||
tu | impuzzi |
🔊
|
noi | impuzziamo |
🔊
|
voi | impuzzite |
🔊
|
impuzzire congiuntivo esortativo |
||
Lei | impuzzisca |
🔊
|
Che lui/lei | impuzzisca |
🔊
|
Che loro | impuzziscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!