🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha inchiodato il quadro. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    inchiodàre : przybić, przykręcać
    in|chio||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika inchiodàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente inchiodàre

    io inchiodo
    🔊
    tu inchiodi
    🔊
    lui/lei/Lei inchioda
    🔊
    noi inchiodiamo
    🔊
    voi inchiodate
    🔊
    loro inchiodano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto inchiodàre

    io inchiodavo
    🔊
    tu inchiodavi
    🔊
    lui/lei/Lei inchiodava
    🔊
    noi inchiodavamo
    🔊
    voi inchiodavate
    🔊
    loro inchiodavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice inchiodàre

    io inchioderò
    🔊
    tu inchioderai
    🔊
    lui/lei/Lei inchioderà
    🔊
    noi inchioderemo
    🔊
    voi inchioderete
    🔊
    loro inchioderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto inchiodàre

    io inchiodai
    🔊
    tu inchiodasti
    🔊
    lui/lei/Lei inchiodò
    🔊
    noi inchiodammo
    🔊
    voi inchiodaste
    🔊
    loro inchiodarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore inchiodàre

    io avrò inchiodato
    🔊
    tu avrai inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà inchiodato
    🔊
    noi avremo inchiodato
    🔊
    voi avrete inchiodato
    🔊
    loro avranno inchiodato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo inchiodàre

    io ho inchiodato
    🔊
    tu hai inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei ha inchiodato
    🔊
    noi abbiamo inchiodato
    🔊
    voi avete inchiodato
    🔊
    loro hanno inchiodato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo inchiodàre

    io avevo inchiodato
    🔊
    tu avevi inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva inchiodato
    🔊
    noi avevamo inchiodato
    🔊
    voi avevate inchiodato
    🔊
    loro avevano inchiodato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto inchiodàre

    io ebbi inchiodato
    🔊
    tu avesti inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe inchiodato
    🔊
    noi avemmo inchiodato
    🔊
    voi aveste inchiodato
    🔊
    loro ebbero inchiodato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika inchiodàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente inchiodàre

    io inchiodi
    🔊
    tu inchiodi
    🔊
    lui/lei/Lei inchiodi
    🔊
    noi inchiodiamo
    🔊
    voi inchiodiate
    🔊
    loro inchiodino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto inchiodàre

    io inchiodassi
    🔊
    tu inchiodassi
    🔊
    lui/lei/Lei inchiodasse
    🔊
    noi inchiodassimo
    🔊
    voi inchiodaste
    🔊
    loro inchiodassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato inchiodàre

    io abbia inchiodato
    🔊
    tu abbia inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia inchiodato
    🔊
    noi abbiamo inchiodato
    🔊
    voi abbiate inchiodato
    🔊
    loro abbiano inchiodato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato inchiodàre

    io avessi inchiodato
    🔊
    tu avessi inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse inchiodato
    🔊
    noi avessimo inchiodato
    🔊
    voi aveste inchiodato
    🔊
    loro avessero inchiodato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika inchiodàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente inchiodàre

    io inchioderei
    🔊
    tu inchioderesti
    🔊
    lui/lei/Lei inchioderebbe
    🔊
    noi inchioderemmo
    🔊
    voi inchiodereste
    🔊
    loro inchioderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato inchiodàre

    io avrei inchiodato
    🔊
    tu avresti inchiodato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe inchiodato
    🔊
    noi avremmo inchiodato
    🔊
    voi avreste inchiodato
    🔊
    loro avrebbero inchiodato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika inchiodàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo inchiodàre

    tu inchioda
    🔊
    noi inchiodiamo
    🔊
    voi inchiodate
    🔊

    Congiuntivo inchiodàre

    Lei inchiodi
    🔊
    Che lui/lei inchiodi
    🔊
    Che loro inchiodino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!