🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suo comportamento ha indocilito tutti. (Umberto Eco, Il pendolo di Foucault)
    indocilìre : osłabiać posłuszeństwo
    in|do|ci||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika indocilìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente indocilìre

    io indocilisco
    🔊
    tu indocilisci
    🔊
    lui/lei/Lei indocilisce
    🔊
    noi indociliamo
    🔊
    voi indocilite
    🔊
    loro indociliscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto indocilìre

    io indocilivo
    🔊
    tu indocilivi
    🔊
    lui/lei/Lei indociliva
    🔊
    noi indocilivamo
    🔊
    voi indocilivate
    🔊
    loro indocilivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice indocilìre

    io indocilirò
    🔊
    tu indocilirai
    🔊
    lui/lei/Lei indocilirà
    🔊
    noi indociliremo
    🔊
    voi indocilirete
    🔊
    loro indociliranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto indocilìre

    io indocilii
    🔊
    tu indocilisti
    🔊
    lui/lei/Lei indocilì
    🔊
    noi indocilimmo
    🔊
    voi indociliste
    🔊
    loro indocilirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore indocilìre

    io avrò indocilito
    🔊
    tu avrai indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà indocilito
    🔊
    noi avremo indocilito
    🔊
    voi avrete indocilito
    🔊
    loro avranno indocilito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo indocilìre

    io ho indocilito
    🔊
    tu hai indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei ha indocilito
    🔊
    noi abbiamo indocilito
    🔊
    voi avete indocilito
    🔊
    loro hanno indocilito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo indocilìre

    io avevo indocilito
    🔊
    tu avevi indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva indocilito
    🔊
    noi avevamo indocilito
    🔊
    voi avevate indocilito
    🔊
    loro avevano indocilito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto indocilìre

    io ebbi indocilito
    🔊
    tu avesti indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe indocilito
    🔊
    noi avemmo indocilito
    🔊
    voi aveste indocilito
    🔊
    loro ebbero indocilito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika indocilìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente indocilìre

    io indocilisca
    🔊
    tu indocilisca
    🔊
    lui/lei/Lei indocilisca
    🔊
    noi indociliamo
    🔊
    voi indociliate
    🔊
    loro indociliscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto indocilìre

    io indocilissi
    🔊
    tu indocilissi
    🔊
    lui/lei/Lei indocilisse
    🔊
    noi indocilissimo
    🔊
    voi indociliste
    🔊
    loro indocilissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato indocilìre

    io abbia indocilito
    🔊
    tu abbia indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia indocilito
    🔊
    noi abbiamo indocilito
    🔊
    voi abbiate indocilito
    🔊
    loro abbiano indocilito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato indocilìre

    io avessi indocilito
    🔊
    tu avessi indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse indocilito
    🔊
    noi avessimo indocilito
    🔊
    voi aveste indocilito
    🔊
    loro avessero indocilito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika indocilìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente indocilìre

    io indocilirei
    🔊
    tu indociliresti
    🔊
    lui/lei/Lei indocilirebbe
    🔊
    noi indociliremmo
    🔊
    voi indocilireste
    🔊
    loro indocilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato indocilìre

    io avrei indocilito
    🔊
    tu avresti indocilito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe indocilito
    🔊
    noi avremmo indocilito
    🔊
    voi avreste indocilito
    🔊
    loro avrebbero indocilito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika indocilìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo indocilìre

    tu indocili
    🔊
    noi indociliamo
    🔊
    voi indocilite
    🔊

    Congiuntivo indocilìre

    Lei indocilisca
    🔊
    Che lui/lei indocilisca
    🔊
    Che loro indociliscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!