🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il vento ha infortito la struttura. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    infortìre : osłabiać
    in|for||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika infortìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente infortìre

    io infortisco
    🔊
    tu infortisci
    🔊
    lui/lei/Lei infortisce
    🔊
    noi infortiamo
    🔊
    voi infortite
    🔊
    loro infortiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto infortìre

    io infortivo
    🔊
    tu infortivi
    🔊
    lui/lei/Lei infortiva
    🔊
    noi infortivamo
    🔊
    voi infortivate
    🔊
    loro infortivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice infortìre

    io infortirò
    🔊
    tu infortirai
    🔊
    lui/lei/Lei infortirà
    🔊
    noi infortiremo
    🔊
    voi infortirete
    🔊
    loro infortiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto infortìre

    io infortii
    🔊
    tu infortisti
    🔊
    lui/lei/Lei infortì
    🔊
    noi infortimmo
    🔊
    voi infortiste
    🔊
    loro infortirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore infortìre

    io avrò infortito
    🔊
    tu avrai infortito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà infortito
    🔊
    noi avremo infortito
    🔊
    voi avrete infortito
    🔊
    loro avranno infortito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo infortìre

    io ho infortito
    🔊
    tu hai infortito
    🔊
    lui/lei/Lei ha infortito
    🔊
    noi abbiamo infortito
    🔊
    voi avete infortito
    🔊
    loro hanno infortito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo infortìre

    io avevo infortito
    🔊
    tu avevi infortito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva infortito
    🔊
    noi avevamo infortito
    🔊
    voi avevate infortito
    🔊
    loro avevano infortito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto infortìre

    io ebbi infortito
    🔊
    tu avesti infortito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe infortito
    🔊
    noi avemmo infortito
    🔊
    voi aveste infortito
    🔊
    loro ebbero infortito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika infortìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente infortìre

    io infortisca
    🔊
    tu infortisca
    🔊
    lui/lei/Lei infortisca
    🔊
    noi infortiamo
    🔊
    voi infortiate
    🔊
    loro infortiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto infortìre

    io infortissi
    🔊
    tu infortissi
    🔊
    lui/lei/Lei infortisse
    🔊
    noi infortissimo
    🔊
    voi infortiste
    🔊
    loro infortissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato infortìre

    io abbia infortito
    🔊
    tu abbia infortito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia infortito
    🔊
    noi abbiamo infortito
    🔊
    voi abbiate infortito
    🔊
    loro abbiano infortito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato infortìre

    io avessi infortito
    🔊
    tu avessi infortito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse infortito
    🔊
    noi avessimo infortito
    🔊
    voi aveste infortito
    🔊
    loro avessero infortito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika infortìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente infortìre

    io infortirei
    🔊
    tu infortiresti
    🔊
    lui/lei/Lei infortirebbe
    🔊
    noi infortiremmo
    🔊
    voi infortireste
    🔊
    loro inforterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato infortìre

    io avrei infortito
    🔊
    tu avresti infortito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe infortito
    🔊
    noi avremmo infortito
    🔊
    voi avreste infortito
    🔊
    loro avrebbero infortito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika infortìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo infortìre

    tu inforti
    🔊
    noi infortiamo
    🔊
    voi infortite
    🔊

    Congiuntivo infortìre

    Lei infortisca
    🔊
    Che lui/lei infortisca
    🔊
    Che loro infortiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!