W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il suo atteggiamento ha cominciato a infurbire gli altri.
infurbire : mądrzeć, stawać się sprytnym
in|fur|bì|re
: (accento grave)
indicativo infurbire. Tryb oznajmujący czasownika infurbire
Tempo semplice
infurbire presente |
||
io | infurbisco |
🔊
|
tu | infurbisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbisce |
🔊
|
noi | infurbiamo |
🔊
|
voi | infurbite |
🔊
|
loro | infurbiscono |
🔊
|
Tempo semplice
infurbire imperfetto |
||
io | infurbivo |
🔊
|
tu | infurbivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbiva |
🔊
|
noi | infurbivamo |
🔊
|
voi | infurbivate |
🔊
|
loro | infurbivano |
🔊
|
Tempo semplice
infurbire futuro semplice |
||
io | infurbirò |
🔊
|
tu | infurbirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbirà |
🔊
|
noi | infurbiremo |
🔊
|
voi | infurbirete |
🔊
|
loro | infurbiranno |
🔊
|
Tempo semplice
infurbire passato remoto |
||
io | infurbii |
🔊
|
tu | infurbisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbì |
🔊
|
noi | infurbimmo |
🔊
|
voi | infurbiste |
🔊
|
loro | infurbirono |
🔊
|
Tempo composto
infurbire futuro anteriore |
||
io | avrò infurbito |
🔊
|
tu | avrai infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà infurbito |
🔊
|
noi | avremo infurbito |
🔊
|
voi | avrete infurbito |
🔊
|
loro | avranno infurbito |
🔊
|
Tempo composto
infurbire passato prossimo |
||
io | ho infurbito |
🔊
|
tu | hai infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha infurbito |
🔊
|
noi | abbiamo infurbito |
🔊
|
voi | avete infurbito |
🔊
|
loro | hanno infurbito |
🔊
|
Tempo composto
infurbire trapassato prossimo |
||
io | avevo infurbito |
🔊
|
tu | avevi infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva infurbito |
🔊
|
noi | avevamo infurbito |
🔊
|
voi | avevate infurbito |
🔊
|
loro | avevano infurbito |
🔊
|
Tempo composto
infurbire trapassato remoto |
||
io | ebbi infurbito |
🔊
|
tu | avesti infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe infurbito |
🔊
|
noi | avemmo infurbito |
🔊
|
voi | aveste infurbito |
🔊
|
loro | ebbero infurbito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo infurbire. Tryb łączący czasownika infurbire
Tempo semplice
infurbire congiuntivo presente |
||
io | infurbisca |
🔊
|
tu | infurbisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbisca |
🔊
|
noi | infurbiamo |
🔊
|
voi | infurbiate |
🔊
|
loro | infurbiscano |
🔊
|
Tempo semplice
infurbire congiuntivo imperfetto |
||
io | infurbissi |
🔊
|
tu | infurbissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbisse |
🔊
|
noi | infurbissimo |
🔊
|
voi | infurbiste |
🔊
|
loro | infurbissero |
🔊
|
Tempo composto
infurbire congiuntivo passato |
||
io | abbia infurbito |
🔊
|
tu | abbia infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia infurbito |
🔊
|
noi | abbiamo infurbito |
🔊
|
voi | abbiate infurbito |
🔊
|
loro | abbiano infurbito |
🔊
|
Tempo composto
infurbire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi infurbito |
🔊
|
tu | avessi infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse infurbito |
🔊
|
noi | avessimo infurbito |
🔊
|
voi | aveste infurbito |
🔊
|
loro | avessero infurbito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale infurbire. Tryb warunkowy czasownika infurbire
Tempo semplice
infurbire condizionale presente |
||
io | infurbirei |
🔊
|
tu | infurbiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | infurbirebbe |
🔊
|
noi | infurbiremmo |
🔊
|
voi | infurbireste |
🔊
|
loro | infurberebbero |
🔊
|
Tempo composto
infurbire condizionale passato |
||
io | avrei infurbito |
🔊
|
tu | avresti infurbito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe infurbito |
🔊
|
noi | avremmo infurbito |
🔊
|
voi | avreste infurbito |
🔊
|
loro | avrebbero infurbito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo infurbire. Tryb rozkazujący czasownika infurbire
infurbire imperativo |
||
tu | infurbi |
🔊
|
noi | infurbiamo |
🔊
|
voi | infurbite |
🔊
|
infurbire congiuntivo esortativo |
||
Lei | infurbisca |
🔊
|
Che lui/lei | infurbisca |
🔊
|
Che loro | infurbiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!