🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suo comportamento ha ingaglioffito la situazione.
    ingaglioffire : stawać się niezdarnym, tępieć
    in|ga|gliof||re : (accento grave)

    indicativo ingaglioffire. Tryb oznajmujący czasownika ingaglioffire


    Tempo semplice

    ingaglioffire presente

    io ingaglioffisco
    🔊
    tu ingaglioffisci
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffisce
    🔊
    noi ingaglioffiamo
    🔊
    voi ingaglioffite
    🔊
    loro ingaglioffiscono
    🔊
    Tempo semplice

    ingaglioffire imperfetto

    io ingaglioffivo
    🔊
    tu ingaglioffivi
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffiva
    🔊
    noi ingaglioffivamo
    🔊
    voi ingaglioffivate
    🔊
    loro ingaglioffivano
    🔊

    Tempo semplice

    ingaglioffire futuro semplice

    io ingaglioffirò
    🔊
    tu ingaglioffirai
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffirà
    🔊
    noi ingaglioffiremo
    🔊
    voi ingaglioffirete
    🔊
    loro ingaglioffiranno
    🔊
    Tempo semplice

    ingaglioffire passato remoto

    io ingaglioffii
    🔊
    tu ingaglioffisti
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffì
    🔊
    noi ingaglioffimmo
    🔊
    voi ingaglioffiste
    🔊
    loro ingaglioffirono
    🔊

    Tempo composto

    ingaglioffire futuro anteriore

    io avrò ingaglioffito
    🔊
    tu avrai ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ingaglioffito
    🔊
    noi avremo ingaglioffito
    🔊
    voi avrete ingaglioffito
    🔊
    loro avranno ingaglioffito
    🔊
    Tempo composto

    ingaglioffire passato prossimo

    io ho ingaglioffito
    🔊
    tu hai ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei ha ingaglioffito
    🔊
    noi abbiamo ingaglioffito
    🔊
    voi avete ingaglioffito
    🔊
    loro hanno ingaglioffito
    🔊

    Tempo composto

    ingaglioffire trapassato prossimo

    io avevo ingaglioffito
    🔊
    tu avevi ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ingaglioffito
    🔊
    noi avevamo ingaglioffito
    🔊
    voi avevate ingaglioffito
    🔊
    loro avevano ingaglioffito
    🔊
    Tempo composto

    ingaglioffire trapassato remoto

    io ebbi ingaglioffito
    🔊
    tu avesti ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ingaglioffito
    🔊
    noi avemmo ingaglioffito
    🔊
    voi aveste ingaglioffito
    🔊
    loro ebbero ingaglioffito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo ingaglioffire. Tryb łączący czasownika ingaglioffire


    Tempo semplice

    ingaglioffire congiuntivo presente

    io ingaglioffisca
    🔊
    tu ingaglioffisca
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffisca
    🔊
    noi ingaglioffiamo
    🔊
    voi ingaglioffiate
    🔊
    loro ingaglioffiscano
    🔊
    Tempo semplice

    ingaglioffire congiuntivo imperfetto

    io ingaglioffissi
    🔊
    tu ingaglioffissi
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffisse
    🔊
    noi ingaglioffissimo
    🔊
    voi ingaglioffiste
    🔊
    loro ingaglioffissero
    🔊

    Tempo composto

    ingaglioffire congiuntivo passato

    io abbia ingaglioffito
    🔊
    tu abbia ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ingaglioffito
    🔊
    noi abbiamo ingaglioffito
    🔊
    voi abbiate ingaglioffito
    🔊
    loro abbiano ingaglioffito
    🔊
    Tempo composto

    ingaglioffire congiuntivo trapassato

    io avessi ingaglioffito
    🔊
    tu avessi ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ingaglioffito
    🔊
    noi avessimo ingaglioffito
    🔊
    voi aveste ingaglioffito
    🔊
    loro avessero ingaglioffito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale ingaglioffire. Tryb warunkowy czasownika ingaglioffire


    Tempo semplice

    ingaglioffire condizionale presente

    io ingaglioffirei
    🔊
    tu ingaglioffiresti
    🔊
    lui/lei/Lei ingaglioffirebbe
    🔊
    noi ingaglioffiremmo
    🔊
    voi ingaglioffireste
    🔊
    loro ingagliofferebbero
    🔊
    Tempo composto

    ingaglioffire condizionale passato

    io avrei ingaglioffito
    🔊
    tu avresti ingaglioffito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ingaglioffito
    🔊
    noi avremmo ingaglioffito
    🔊
    voi avreste ingaglioffito
    🔊
    loro avrebbero ingaglioffito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo ingaglioffire. Tryb rozkazujący czasownika ingaglioffire


    ingaglioffire imperativo

    tu ingaglioffi
    🔊
    noi ingaglioffiamo
    🔊
    voi ingaglioffite
    🔊

    ingaglioffire congiuntivo esortativo

    Lei ingaglioffisca
    🔊
    Che lui/lei ingaglioffisca
    🔊
    Che loro ingaglioffiscano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!