🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    La pressione ha fatto insanire molti. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    insanìre : oszaleć
    in|sa||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika insanìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente insanìre

    io insanisco
    🔊
    tu insanisci
    🔊
    lui/lei/Lei insanisce
    🔊
    noi insaniamo
    🔊
    voi insanite
    🔊
    loro insaniscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto insanìre

    io insanivo
    🔊
    tu insanivi
    🔊
    lui/lei/Lei insaniva
    🔊
    noi insanivamo
    🔊
    voi insanivate
    🔊
    loro insanivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice insanìre

    io insanirò
    🔊
    tu insanirai
    🔊
    lui/lei/Lei insanirà
    🔊
    noi insaniremo
    🔊
    voi insanirete
    🔊
    loro insaniranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto insanìre

    io insanii
    🔊
    tu insanisti
    🔊
    lui/lei/Lei insanì
    🔊
    noi insanimmo
    🔊
    voi insaniste
    🔊
    loro insanirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore insanìre

    io sarò insanito(a)
    🔊
    tu sarai insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà insanito(a)
    🔊
    noi saremo insaniti(e)
    🔊
    voi sarete insaniti(e)
    🔊
    loro saranno insaniti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo insanìre

    io sono insanito(a)
    🔊
    tu sei insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è insanito(a)
    🔊
    noi siamo insaniti(e)
    🔊
    voi siete insaniti(e)
    🔊
    loro sono insaniti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo insanìre

    io ero insanito(a)
    🔊
    tu eri insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era insanito(a)
    🔊
    noi eravamo insaniti(e)
    🔊
    voi eravate insaniti(e)
    🔊
    loro erano insaniti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto insanìre

    io fui insanito(a)
    🔊
    tu fosti insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu insanito(a)
    🔊
    noi fummo insaniti(e)
    🔊
    voi foste insaniti(e)
    🔊
    loro furono insaniti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika insanìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente insanìre

    io insanisca
    🔊
    tu insanisca
    🔊
    lui/lei/Lei insanisca
    🔊
    noi insaniamo
    🔊
    voi insaniate
    🔊
    loro insaniscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto insanìre

    io insanissi
    🔊
    tu insanissi
    🔊
    lui/lei/Lei insanisse
    🔊
    noi insanissimo
    🔊
    voi insaniste
    🔊
    loro insanissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato insanìre

    io sia insanito(a)
    🔊
    tu sia insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia insanito(a)
    🔊
    noi siamo insaniti(e)
    🔊
    voi siate insaniti(e)
    🔊
    loro siano insaniti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato insanìre

    io fossi insanito(a)
    🔊
    tu fossi insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse insanito(a)
    🔊
    noi fossimo insaniti(e)
    🔊
    voi foste insaniti(e)
    🔊
    loro fossero insaniti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika insanìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente insanìre

    io insanirei
    🔊
    tu insaniresti
    🔊
    lui/lei/Lei insanirebbe
    🔊
    noi insaniremmo
    🔊
    voi insanireste
    🔊
    loro insanerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato insanìre

    io sarei insanito(a)
    🔊
    tu saresti insanito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe insanito(a)
    🔊
    noi saremmo insaniti(e)
    🔊
    voi sareste insaniti(e)
    🔊
    loro sarebbero insaniti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika insanìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo insanìre

    tu insani
    🔊
    noi insaniamo
    🔊
    voi insanite
    🔊

    Congiuntivo insanìre

    Lei insanisca
    🔊
    Che lui/lei insanisca
    🔊
    Che loro insaniscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!