🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno integrato nuove tecnologie nel progetto. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    integràre : integrować
    in|te|grà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika integràre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente integràre

    io integro
    🔊
    tu integri
    🔊
    lui/lei/Lei integra
    🔊
    noi integriamo
    🔊
    voi integrate
    🔊
    loro integrano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto integràre

    io integravo
    🔊
    tu integravi
    🔊
    lui/lei/Lei integrava
    🔊
    noi integravamo
    🔊
    voi integravate
    🔊
    loro integravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice integràre

    io integrerò
    🔊
    tu integrerai
    🔊
    lui/lei/Lei integrerà
    🔊
    noi integreremo
    🔊
    voi integrerete
    🔊
    loro integreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto integràre

    io integrai
    🔊
    tu integrasti
    🔊
    lui/lei/Lei integrò
    🔊
    noi integrammo
    🔊
    voi integraste
    🔊
    loro integrarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore integràre

    io avrò integrato
    🔊
    tu avrai integrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà integrato
    🔊
    noi avremo integrato
    🔊
    voi avrete integrato
    🔊
    loro avranno integrato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo integràre

    io ho integrato
    🔊
    tu hai integrato
    🔊
    lui/lei/Lei ha integrato
    🔊
    noi abbiamo integrato
    🔊
    voi avete integrato
    🔊
    loro hanno integrato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo integràre

    io avevo integrato
    🔊
    tu avevi integrato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva integrato
    🔊
    noi avevamo integrato
    🔊
    voi avevate integrato
    🔊
    loro avevano integrato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto integràre

    io ebbi integrato
    🔊
    tu avesti integrato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe integrato
    🔊
    noi avemmo integrato
    🔊
    voi aveste integrato
    🔊
    loro ebbero integrato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika integràre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente integràre

    io integri
    🔊
    tu integri
    🔊
    lui/lei/Lei integri
    🔊
    noi integriamo
    🔊
    voi integriate
    🔊
    loro integrino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto integràre

    io integrassi
    🔊
    tu integrassi
    🔊
    lui/lei/Lei integrasse
    🔊
    noi integrassimo
    🔊
    voi integraste
    🔊
    loro integrassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato integràre

    io abbia integrato
    🔊
    tu abbia integrato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia integrato
    🔊
    noi abbiamo integrato
    🔊
    voi abbiate integrato
    🔊
    loro abbiano integrato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato integràre

    io avessi integrato
    🔊
    tu avessi integrato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse integrato
    🔊
    noi avessimo integrato
    🔊
    voi aveste integrato
    🔊
    loro avessero integrato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika integràre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente integràre

    io integrerei
    🔊
    tu integreresti
    🔊
    lui/lei/Lei integrerebbe
    🔊
    noi integreremmo
    🔊
    voi integrereste
    🔊
    loro integrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato integràre

    io avrei integrato
    🔊
    tu avresti integrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe integrato
    🔊
    noi avremmo integrato
    🔊
    voi avreste integrato
    🔊
    loro avrebbero integrato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika integràre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo integràre

    tu integra
    🔊
    noi integriamo
    🔊
    voi integrate
    🔊

    Congiuntivo integràre

    Lei integri
    🔊
    Che lui/lei integri
    🔊
    Che loro integrino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!