🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha intentato una causa legale. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    intentàre : zamierzać
    in|ten||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika intentàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente intentàre

    io intento
    🔊
    tu intenti
    🔊
    lui/lei/Lei intenta
    🔊
    noi intentiamo
    🔊
    voi intentate
    🔊
    loro intentano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto intentàre

    io intentavo
    🔊
    tu intentavi
    🔊
    lui/lei/Lei intentava
    🔊
    noi intentavamo
    🔊
    voi intentavate
    🔊
    loro intentavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice intentàre

    io intenterò
    🔊
    tu intenterai
    🔊
    lui/lei/Lei intenterà
    🔊
    noi intenteremo
    🔊
    voi intenterete
    🔊
    loro intenteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto intentàre

    io intentai
    🔊
    tu intentasti
    🔊
    lui/lei/Lei intentò
    🔊
    noi intentammo
    🔊
    voi intentaste
    🔊
    loro intentarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore intentàre

    io avrò intentato
    🔊
    tu avrai intentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà intentato
    🔊
    noi avremo intentato
    🔊
    voi avrete intentato
    🔊
    loro avranno intentato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo intentàre

    io ho intentato
    🔊
    tu hai intentato
    🔊
    lui/lei/Lei ha intentato
    🔊
    noi abbiamo intentato
    🔊
    voi avete intentato
    🔊
    loro hanno intentato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo intentàre

    io avevo intentato
    🔊
    tu avevi intentato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva intentato
    🔊
    noi avevamo intentato
    🔊
    voi avevate intentato
    🔊
    loro avevano intentato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto intentàre

    io ebbi intentato
    🔊
    tu avesti intentato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe intentato
    🔊
    noi avemmo intentato
    🔊
    voi aveste intentato
    🔊
    loro ebbero intentato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika intentàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente intentàre

    io intenti
    🔊
    tu intenti
    🔊
    lui/lei/Lei intenti
    🔊
    noi intentiamo
    🔊
    voi intentiate
    🔊
    loro intentino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto intentàre

    io intentassi
    🔊
    tu intentassi
    🔊
    lui/lei/Lei intentasse
    🔊
    noi intentassimo
    🔊
    voi intentaste
    🔊
    loro intentassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato intentàre

    io abbia intentato
    🔊
    tu abbia intentato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia intentato
    🔊
    noi abbiamo intentato
    🔊
    voi abbiate intentato
    🔊
    loro abbiano intentato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato intentàre

    io avessi intentato
    🔊
    tu avessi intentato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse intentato
    🔊
    noi avessimo intentato
    🔊
    voi aveste intentato
    🔊
    loro avessero intentato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika intentàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente intentàre

    io intenterei
    🔊
    tu intenteresti
    🔊
    lui/lei/Lei intenterebbe
    🔊
    noi intenteremmo
    🔊
    voi intentereste
    🔊
    loro intenterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato intentàre

    io avrei intentato
    🔊
    tu avresti intentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe intentato
    🔊
    noi avremmo intentato
    🔊
    voi avreste intentato
    🔊
    loro avrebbero intentato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika intentàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo intentàre

    tu intenta
    🔊
    noi intentiamo
    🔊
    voi intentate
    🔊

    Congiuntivo intentàre

    Lei intenti
    🔊
    Che lui/lei intenti
    🔊
    Che loro intentino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!