W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
È stato interrogato dalle autorità per ore. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
interrogàre : przesłuchać, pytać
in|ter|ro|gà|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika interrogàre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente interrogàre |
||
| io | interrogo |
🔊
|
| tu | interroghi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interroga |
🔊
|
| noi | interroghiamo |
🔊
|
| voi | interrogate |
🔊
|
| loro | interrogano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto interrogàre |
||
| io | interrogavo |
🔊
|
| tu | interrogavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interrogava |
🔊
|
| noi | interrogavamo |
🔊
|
| voi | interrogavate |
🔊
|
| loro | interrogavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice interrogàre |
||
| io | interrogherò |
🔊
|
| tu | interrogherai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interrogherà |
🔊
|
| noi | interrogheremo |
🔊
|
| voi | interrogherete |
🔊
|
| loro | interrogheranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto interrogàre |
||
| io | interrogai |
🔊
|
| tu | interrogasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interrogò |
🔊
|
| noi | interrogammo |
🔊
|
| voi | interrogaste |
🔊
|
| loro | interrogarono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore interrogàre |
||
| io | avrò interrogato |
🔊
|
| tu | avrai interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà interrogato |
🔊
|
| noi | avremo interrogato |
🔊
|
| voi | avrete interrogato |
🔊
|
| loro | avranno interrogato |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo interrogàre |
||
| io | ho interrogato |
🔊
|
| tu | hai interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha interrogato |
🔊
|
| noi | abbiamo interrogato |
🔊
|
| voi | avete interrogato |
🔊
|
| loro | hanno interrogato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo interrogàre |
||
| io | avevo interrogato |
🔊
|
| tu | avevi interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva interrogato |
🔊
|
| noi | avevamo interrogato |
🔊
|
| voi | avevate interrogato |
🔊
|
| loro | avevano interrogato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto interrogàre |
||
| io | ebbi interrogato |
🔊
|
| tu | avesti interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe interrogato |
🔊
|
| noi | avemmo interrogato |
🔊
|
| voi | aveste interrogato |
🔊
|
| loro | ebbero interrogato |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika interrogàre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente interrogàre |
||
| io | interroghi |
🔊
|
| tu | interroghi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interroghi |
🔊
|
| noi | interroghiamo |
🔊
|
| voi | interroghiate |
🔊
|
| loro | interroghino |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto interrogàre |
||
| io | interrogassi |
🔊
|
| tu | interrogassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interrogasse |
🔊
|
| noi | interrogassimo |
🔊
|
| voi | interrogaste |
🔊
|
| loro | interrogassero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato interrogàre |
||
| io | abbia interrogato |
🔊
|
| tu | abbia interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia interrogato |
🔊
|
| noi | abbiamo interrogato |
🔊
|
| voi | abbiate interrogato |
🔊
|
| loro | abbiano interrogato |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato interrogàre |
||
| io | avessi interrogato |
🔊
|
| tu | avessi interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse interrogato |
🔊
|
| noi | avessimo interrogato |
🔊
|
| voi | aveste interrogato |
🔊
|
| loro | avessero interrogato |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika interrogàre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente interrogàre |
||
| io | interrogherei |
🔊
|
| tu | interrogheresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | interrogherebbe |
🔊
|
| noi | interrogheremmo |
🔊
|
| voi | interroghereste |
🔊
|
| loro | interrogherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato interrogàre |
||
| io | avrei interrogato |
🔊
|
| tu | avresti interrogato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe interrogato |
🔊
|
| noi | avremmo interrogato |
🔊
|
| voi | avreste interrogato |
🔊
|
| loro | avrebbero interrogato |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika interrogàre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo interrogàre |
||
| tu | interroga |
🔊
|
| noi | interroghiamo |
🔊
|
| voi | interrogate |
🔊
|
Congiuntivo interrogàre |
||
| Lei | interroghi |
🔊
|
| Che lui/lei | interroghi |
🔊
|
| Che loro | interroghino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!