W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Non voglio invispire nessuno.
invispire : rozczarować, wzbudzać niechęć
in|vi|spì|re : (accento grave)
indicativo invispire. Tryb oznajmujący czasownika invispire
Tempo semplice
invispire presente |
||
io | invispisco |
🔊
|
tu | invispisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispisce |
🔊
|
noi | invispiamo |
🔊
|
voi | invispite |
🔊
|
loro | invispiscono |
🔊
|
Tempo semplice
invispire imperfetto |
||
io | invispivo |
🔊
|
tu | invispivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispiva |
🔊
|
noi | invispivamo |
🔊
|
voi | invispivate |
🔊
|
loro | invispivano |
🔊
|
Tempo semplice
invispire futuro semplice |
||
io | invispirò |
🔊
|
tu | invispirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispirà |
🔊
|
noi | invispiremo |
🔊
|
voi | invispirete |
🔊
|
loro | invispiranno |
🔊
|
Tempo semplice
invispire passato remoto |
||
io | invispii |
🔊
|
tu | invispisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispì |
🔊
|
noi | invispimmo |
🔊
|
voi | invispiste |
🔊
|
loro | invispirono |
🔊
|
Tempo composto
invispire futuro anteriore |
||
io | avrò invispito |
🔊
|
tu | avrai invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà invispito |
🔊
|
noi | avremo invispito |
🔊
|
voi | avrete invispito |
🔊
|
loro | avranno invispito |
🔊
|
Tempo composto
invispire passato prossimo |
||
io | ho invispito |
🔊
|
tu | hai invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha invispito |
🔊
|
noi | abbiamo invispito |
🔊
|
voi | avete invispito |
🔊
|
loro | hanno invispito |
🔊
|
Tempo composto
invispire trapassato prossimo |
||
io | avevo invispito |
🔊
|
tu | avevi invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva invispito |
🔊
|
noi | avevamo invispito |
🔊
|
voi | avevate invispito |
🔊
|
loro | avevano invispito |
🔊
|
Tempo composto
invispire trapassato remoto |
||
io | ebbi invispito |
🔊
|
tu | avesti invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe invispito |
🔊
|
noi | avemmo invispito |
🔊
|
voi | aveste invispito |
🔊
|
loro | ebbero invispito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo invispire. Tryb łączący czasownika invispire
Tempo semplice
invispire congiuntivo presente |
||
io | invispisca |
🔊
|
tu | invispisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispisca |
🔊
|
noi | invispiamo |
🔊
|
voi | invispiate |
🔊
|
loro | invispiscano |
🔊
|
Tempo semplice
invispire congiuntivo imperfetto |
||
io | invispissi |
🔊
|
tu | invispissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispisse |
🔊
|
noi | invispissimo |
🔊
|
voi | invispiste |
🔊
|
loro | invispissero |
🔊
|
Tempo composto
invispire congiuntivo passato |
||
io | abbia invispito |
🔊
|
tu | abbia invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia invispito |
🔊
|
noi | abbiamo invispito |
🔊
|
voi | abbiate invispito |
🔊
|
loro | abbiano invispito |
🔊
|
Tempo composto
invispire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi invispito |
🔊
|
tu | avessi invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse invispito |
🔊
|
noi | avessimo invispito |
🔊
|
voi | aveste invispito |
🔊
|
loro | avessero invispito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale invispire. Tryb warunkowy czasownika invispire
Tempo semplice
invispire condizionale presente |
||
io | invispirei |
🔊
|
tu | invispiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | invispirebbe |
🔊
|
noi | invispiremmo |
🔊
|
voi | invispireste |
🔊
|
loro | invisperebbero |
🔊
|
Tempo composto
invispire condizionale passato |
||
io | avrei invispito |
🔊
|
tu | avresti invispito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe invispito |
🔊
|
noi | avremmo invispito |
🔊
|
voi | avreste invispito |
🔊
|
loro | avrebbero invispito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo invispire. Tryb rozkazujący czasownika invispire
invispire imperativo |
||
tu | invispi |
🔊
|
noi | invispiamo |
🔊
|
voi | invispite |
🔊
|
invispire congiuntivo esortativo |
||
Lei | invispisca |
🔊
|
Che lui/lei | invispisca |
🔊
|
Che loro | invispiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!