🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Loro hanno irriso le critiche. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    irrìdere : drwić, szydzić
    ir||de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika irrìdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente irrìdere

    io irrido
    🔊
    tu irridi
    🔊
    lui/lei/Lei irride
    🔊
    noi irridiamo
    🔊
    voi irridete
    🔊
    loro irridono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto irrìdere

    io irridevo
    🔊
    tu irridevi
    🔊
    lui/lei/Lei irrideva
    🔊
    noi irridevamo
    🔊
    voi irridevate
    🔊
    loro irridevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice irrìdere

    io irriderò
    🔊
    tu irriderai
    🔊
    lui/lei/Lei irriderà
    🔊
    noi irrideremo
    🔊
    voi irriderete
    🔊
    loro irrideranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto irrìdere

    io irrisi
    🔊
    tu irridesti
    🔊
    lui/lei/Lei irrise
    🔊
    noi irridemmo
    🔊
    voi irrideste
    🔊
    loro irrisero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore irrìdere

    io avrò irriso
    🔊
    tu avrai irriso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà irriso
    🔊
    noi avremo irriso
    🔊
    voi avrete irriso
    🔊
    loro avranno irriso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo irrìdere

    io ho irriso
    🔊
    tu hai irriso
    🔊
    lui/lei/Lei ha irriso
    🔊
    noi abbiamo irriso
    🔊
    voi avete irriso
    🔊
    loro hanno irriso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo irrìdere

    io avevo irriso
    🔊
    tu avevi irriso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva irriso
    🔊
    noi avevamo irriso
    🔊
    voi avevate irriso
    🔊
    loro avevano irriso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto irrìdere

    io ebbi irriso
    🔊
    tu avesti irriso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe irriso
    🔊
    noi avemmo irriso
    🔊
    voi aveste irriso
    🔊
    loro ebbero irriso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika irrìdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente irrìdere

    io irrida
    🔊
    tu irrida
    🔊
    lui/lei/Lei irrida
    🔊
    noi irridiamo
    🔊
    voi irridiate
    🔊
    loro irridano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto irrìdere

    io irridessi
    🔊
    tu irridessi
    🔊
    lui/lei/Lei irridesse
    🔊
    noi irridessimo
    🔊
    voi irrideste
    🔊
    loro irridessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato irrìdere

    io abbia irriso
    🔊
    tu abbia irriso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia irriso
    🔊
    noi abbiamo irriso
    🔊
    voi abbiate irriso
    🔊
    loro abbiano irriso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato irrìdere

    io avessi irriso
    🔊
    tu avessi irriso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse irriso
    🔊
    noi avessimo irriso
    🔊
    voi aveste irriso
    🔊
    loro avessero irriso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika irrìdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente irrìdere

    io irriderei
    🔊
    tu irrideresti
    🔊
    lui/lei/Lei irriderebbe
    🔊
    noi irrideremmo
    🔊
    voi irridereste
    🔊
    loro irriderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato irrìdere

    io avrei irriso
    🔊
    tu avresti irriso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe irriso
    🔊
    noi avremmo irriso
    🔊
    voi avreste irriso
    🔊
    loro avrebbero irriso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika irrìdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo irrìdere

    tu irridi
    🔊
    noi irridiamo
    🔊
    voi irridete
    🔊

    Congiuntivo irrìdere

    Lei irrida
    🔊
    Che lui/lei irrida
    🔊
    Che loro irridano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!