🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    La sua presenza ha irritato tutti. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    irritàre : irytować, drażnić
    ir|ri||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika irritàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente irritàre

    io irrito
    🔊
    tu irriti
    🔊
    lui/lei/Lei irrita
    🔊
    noi irritiamo
    🔊
    voi irritate
    🔊
    loro irritano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto irritàre

    io irritavo
    🔊
    tu irritavi
    🔊
    lui/lei/Lei irritava
    🔊
    noi irritavamo
    🔊
    voi irritavate
    🔊
    loro irritavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice irritàre

    io irriterò
    🔊
    tu irriterai
    🔊
    lui/lei/Lei irriterà
    🔊
    noi irriteremo
    🔊
    voi irriterete
    🔊
    loro irriteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto irritàre

    io irritai
    🔊
    tu irritasti
    🔊
    lui/lei/Lei irritò
    🔊
    noi irritammo
    🔊
    voi irritaste
    🔊
    loro irritarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore irritàre

    io avrò irritato
    🔊
    tu avrai irritato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà irritato
    🔊
    noi avremo irritato
    🔊
    voi avrete irritato
    🔊
    loro avranno irritato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo irritàre

    io ho irritato
    🔊
    tu hai irritato
    🔊
    lui/lei/Lei ha irritato
    🔊
    noi abbiamo irritato
    🔊
    voi avete irritato
    🔊
    loro hanno irritato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo irritàre

    io avevo irritato
    🔊
    tu avevi irritato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva irritato
    🔊
    noi avevamo irritato
    🔊
    voi avevate irritato
    🔊
    loro avevano irritato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto irritàre

    io ebbi irritato
    🔊
    tu avesti irritato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe irritato
    🔊
    noi avemmo irritato
    🔊
    voi aveste irritato
    🔊
    loro ebbero irritato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika irritàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente irritàre

    io irriti
    🔊
    tu irriti
    🔊
    lui/lei/Lei irriti
    🔊
    noi irritiamo
    🔊
    voi irritiate
    🔊
    loro irritino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto irritàre

    io irritassi
    🔊
    tu irritassi
    🔊
    lui/lei/Lei irritasse
    🔊
    noi irritassimo
    🔊
    voi irritaste
    🔊
    loro irritassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato irritàre

    io abbia irritato
    🔊
    tu abbia irritato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia irritato
    🔊
    noi abbiamo irritato
    🔊
    voi abbiate irritato
    🔊
    loro abbiano irritato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato irritàre

    io avessi irritato
    🔊
    tu avessi irritato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse irritato
    🔊
    noi avessimo irritato
    🔊
    voi aveste irritato
    🔊
    loro avessero irritato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika irritàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente irritàre

    io irriterei
    🔊
    tu irriteresti
    🔊
    lui/lei/Lei irriterebbe
    🔊
    noi irriteremmo
    🔊
    voi irritereste
    🔊
    loro irriterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato irritàre

    io avrei irritato
    🔊
    tu avresti irritato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe irritato
    🔊
    noi avremmo irritato
    🔊
    voi avreste irritato
    🔊
    loro avrebbero irritato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika irritàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo irritàre

    tu irrita
    🔊
    noi irritiamo
    🔊
    voi irritate
    🔊

    Congiuntivo irritàre

    Lei irriti
    🔊
    Che lui/lei irriti
    🔊
    Che loro irritino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!