🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha isolato il problema. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    isolàre : izolować
    i|so||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika isolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente isolàre

    io isolo
    🔊
    tu isoli
    🔊
    lui/lei/Lei isola
    🔊
    noi isoliamo
    🔊
    voi isolate
    🔊
    loro isolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto isolàre

    io isolavo
    🔊
    tu isolavi
    🔊
    lui/lei/Lei isolava
    🔊
    noi isolavamo
    🔊
    voi isolavate
    🔊
    loro isolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice isolàre

    io isolerò
    🔊
    tu isolerai
    🔊
    lui/lei/Lei isolerà
    🔊
    noi isoleremo
    🔊
    voi isolerete
    🔊
    loro isoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto isolàre

    io isolai
    🔊
    tu isolasti
    🔊
    lui/lei/Lei isolò
    🔊
    noi isolammo
    🔊
    voi isolaste
    🔊
    loro isolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore isolàre

    io avrò isolato
    🔊
    tu avrai isolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà isolato
    🔊
    noi avremo isolato
    🔊
    voi avrete isolato
    🔊
    loro avranno isolato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo isolàre

    io ho isolato
    🔊
    tu hai isolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha isolato
    🔊
    noi abbiamo isolato
    🔊
    voi avete isolato
    🔊
    loro hanno isolato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo isolàre

    io avevo isolato
    🔊
    tu avevi isolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva isolato
    🔊
    noi avevamo isolato
    🔊
    voi avevate isolato
    🔊
    loro avevano isolato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto isolàre

    io ebbi isolato
    🔊
    tu avesti isolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe isolato
    🔊
    noi avemmo isolato
    🔊
    voi aveste isolato
    🔊
    loro ebbero isolato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika isolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente isolàre

    io isoli
    🔊
    tu isoli
    🔊
    lui/lei/Lei isoli
    🔊
    noi isoliamo
    🔊
    voi isoliate
    🔊
    loro isolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto isolàre

    io isolassi
    🔊
    tu isolassi
    🔊
    lui/lei/Lei isolasse
    🔊
    noi isolassimo
    🔊
    voi isolaste
    🔊
    loro isolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato isolàre

    io abbia isolato
    🔊
    tu abbia isolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia isolato
    🔊
    noi abbiamo isolato
    🔊
    voi abbiate isolato
    🔊
    loro abbiano isolato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato isolàre

    io avessi isolato
    🔊
    tu avessi isolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse isolato
    🔊
    noi avessimo isolato
    🔊
    voi aveste isolato
    🔊
    loro avessero isolato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika isolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente isolàre

    io isolerei
    🔊
    tu isoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei isolerebbe
    🔊
    noi isoleremmo
    🔊
    voi isolereste
    🔊
    loro isolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato isolàre

    io avrei isolato
    🔊
    tu avresti isolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe isolato
    🔊
    noi avremmo isolato
    🔊
    voi avreste isolato
    🔊
    loro avrebbero isolato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika isolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo isolàre

    tu isola
    🔊
    noi isoliamo
    🔊
    voi isolate
    🔊

    Congiuntivo isolàre

    Lei isoli
    🔊
    Che lui/lei isoli
    🔊
    Che loro isolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!