🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È languito nell’attesa di una risposta. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    languìre : zamierać, słabnąć
    lan|guì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika languìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente languìre

    io languisco
    🔊
    tu languisci
    🔊
    lui/lei/Lei languisce
    🔊
    noi languiamo
    🔊
    voi languite
    🔊
    loro languiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto languìre

    io languivo
    🔊
    tu languivi
    🔊
    lui/lei/Lei languiva
    🔊
    noi languivamo
    🔊
    voi languivate
    🔊
    loro languivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice languìre

    io languirò
    🔊
    tu languirai
    🔊
    lui/lei/Lei languirà
    🔊
    noi languiremo
    🔊
    voi languirete
    🔊
    loro languiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto languìre

    io languii
    🔊
    tu languisti
    🔊
    lui/lei/Lei languì
    🔊
    noi languimmo
    🔊
    voi languiste
    🔊
    loro languirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore languìre

    io avrò languito
    🔊
    tu avrai languito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà languito
    🔊
    noi avremo languito
    🔊
    voi avrete languito
    🔊
    loro avranno languito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo languìre

    io ho languito
    🔊
    tu hai languito
    🔊
    lui/lei/Lei ha languito
    🔊
    noi abbiamo languito
    🔊
    voi avete languito
    🔊
    loro hanno languito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo languìre

    io avevo languito
    🔊
    tu avevi languito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva languito
    🔊
    noi avevamo languito
    🔊
    voi avevate languito
    🔊
    loro avevano languito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto languìre

    io ebbi languito
    🔊
    tu avesti languito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe languito
    🔊
    noi avemmo languito
    🔊
    voi aveste languito
    🔊
    loro ebbero languito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika languìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente languìre

    io languisca
    🔊
    tu languisca
    🔊
    lui/lei/Lei languisca
    🔊
    noi languiamo
    🔊
    voi languiate
    🔊
    loro languiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto languìre

    io languissi
    🔊
    tu languissi
    🔊
    lui/lei/Lei languisse
    🔊
    noi languissimo
    🔊
    voi languiste
    🔊
    loro languissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato languìre

    io abbia languito
    🔊
    tu abbia languito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia languito
    🔊
    noi abbiamo languito
    🔊
    voi abbiate languito
    🔊
    loro abbiano languito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato languìre

    io avessi languito
    🔊
    tu avessi languito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse languito
    🔊
    noi avessimo languito
    🔊
    voi aveste languito
    🔊
    loro avessero languito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika languìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente languìre

    io languirei
    🔊
    tu languiresti
    🔊
    lui/lei/Lei languirebbe
    🔊
    noi languiremmo
    🔊
    voi languireste
    🔊
    loro languerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato languìre

    io avrei languito
    🔊
    tu avresti languito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe languito
    🔊
    noi avremmo languito
    🔊
    voi avreste languito
    🔊
    loro avrebbero languito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika languìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo languìre

    tu langui
    🔊
    noi languiamo
    🔊
    voi languite
    🔊

    Congiuntivo languìre

    Lei languisca
    🔊
    Che lui/lei languisca
    🔊
    Che loro languiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!