🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno legato insieme i due pezzi di corda. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    legàre : wiązać
    le||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika legàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente legàre

    io lego
    🔊
    tu leghi
    🔊
    lui/lei/Lei lega
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi legate
    🔊
    loro legano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto legàre

    io legavo
    🔊
    tu legavi
    🔊
    lui/lei/Lei legava
    🔊
    noi legavamo
    🔊
    voi legavate
    🔊
    loro legavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice legàre

    io legherò
    🔊
    tu legherai
    🔊
    lui/lei/Lei legherà
    🔊
    noi legheremo
    🔊
    voi legherete
    🔊
    loro legheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto legàre

    io legai
    🔊
    tu legasti
    🔊
    lui/lei/Lei legò
    🔊
    noi legammo
    🔊
    voi legaste
    🔊
    loro legarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore legàre

    io avrò legato
    🔊
    tu avrai legato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà legato
    🔊
    noi avremo legato
    🔊
    voi avrete legato
    🔊
    loro avranno legato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo legàre

    io ho legato
    🔊
    tu hai legato
    🔊
    lui/lei/Lei ha legato
    🔊
    noi abbiamo legato
    🔊
    voi avete legato
    🔊
    loro hanno legato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo legàre

    io avevo legato
    🔊
    tu avevi legato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva legato
    🔊
    noi avevamo legato
    🔊
    voi avevate legato
    🔊
    loro avevano legato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto legàre

    io ebbi legato
    🔊
    tu avesti legato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe legato
    🔊
    noi avemmo legato
    🔊
    voi aveste legato
    🔊
    loro ebbero legato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika legàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente legàre

    io leghi
    🔊
    tu leghi
    🔊
    lui/lei/Lei leghi
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi leghiate
    🔊
    loro leghino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto legàre

    io legassi
    🔊
    tu legassi
    🔊
    lui/lei/Lei legasse
    🔊
    noi legassimo
    🔊
    voi legaste
    🔊
    loro legassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato legàre

    io abbia legato
    🔊
    tu abbia legato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia legato
    🔊
    noi abbiamo legato
    🔊
    voi abbiate legato
    🔊
    loro abbiano legato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato legàre

    io avessi legato
    🔊
    tu avessi legato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse legato
    🔊
    noi avessimo legato
    🔊
    voi aveste legato
    🔊
    loro avessero legato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika legàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente legàre

    io legherei
    🔊
    tu legheresti
    🔊
    lui/lei/Lei legherebbe
    🔊
    noi legheremmo
    🔊
    voi leghereste
    🔊
    loro legherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato legàre

    io avrei legato
    🔊
    tu avresti legato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe legato
    🔊
    noi avremmo legato
    🔊
    voi avreste legato
    🔊
    loro avrebbero legato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika legàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo legàre

    tu lega
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi legate
    🔊

    Congiuntivo legàre

    Lei leghi
    🔊
    Che lui/lei leghi
    🔊
    Che loro leghino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!