🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha letto un libro interessante. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    lèggere : czytać
    lèg|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika lèggere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente lèggere

    io leggo
    🔊
    tu leggi
    🔊
    lui/lei/Lei legge
    🔊
    noi leggiamo
    🔊
    voi leggete
    🔊
    loro leggono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto lèggere

    io leggevo
    🔊
    tu leggevi
    🔊
    lui/lei/Lei leggeva
    🔊
    noi leggevamo
    🔊
    voi leggevate
    🔊
    loro leggevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice lèggere

    io leggerò
    🔊
    tu leggerai
    🔊
    lui/lei/Lei leggerà
    🔊
    noi leggeremo
    🔊
    voi leggerete
    🔊
    loro leggeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto lèggere

    io lessi
    🔊
    tu leggesti
    🔊
    lui/lei/Lei lesse
    🔊
    noi leggemmo
    🔊
    voi leggeste
    🔊
    loro lessero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore lèggere

    io avrò letto
    🔊
    tu avrai letto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà letto
    🔊
    noi avremo letto
    🔊
    voi avrete letto
    🔊
    loro avranno letto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo lèggere

    io ho letto
    🔊
    tu hai letto
    🔊
    lui/lei/Lei ha letto
    🔊
    noi abbiamo letto
    🔊
    voi avete letto
    🔊
    loro hanno letto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo lèggere

    io avevo letto
    🔊
    tu avevi letto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva letto
    🔊
    noi avevamo letto
    🔊
    voi avevate letto
    🔊
    loro avevano letto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto lèggere

    io ebbi letto
    🔊
    tu avesti letto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe letto
    🔊
    noi avemmo letto
    🔊
    voi aveste letto
    🔊
    loro ebbero letto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika lèggere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente lèggere

    io legga
    🔊
    tu legga
    🔊
    lui/lei/Lei legga
    🔊
    noi leggiamo
    🔊
    voi leggiate
    🔊
    loro leggano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto lèggere

    io leggessi
    🔊
    tu leggessi
    🔊
    lui/lei/Lei leggesse
    🔊
    noi leggessimo
    🔊
    voi leggeste
    🔊
    loro leggessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato lèggere

    io abbia letto
    🔊
    tu abbia letto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia letto
    🔊
    noi abbiamo letto
    🔊
    voi abbiate letto
    🔊
    loro abbiano letto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato lèggere

    io avessi letto
    🔊
    tu avessi letto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse letto
    🔊
    noi avessimo letto
    🔊
    voi aveste letto
    🔊
    loro avessero letto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika lèggere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente lèggere

    io leggerei
    🔊
    tu leggeresti
    🔊
    lui/lei/Lei leggerebbe
    🔊
    noi leggeremmo
    🔊
    voi leggereste
    🔊
    loro leggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato lèggere

    io avrei letto
    🔊
    tu avresti letto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe letto
    🔊
    noi avremmo letto
    🔊
    voi avreste letto
    🔊
    loro avrebbero letto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika lèggere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo lèggere

    tu leggi
    🔊
    noi leggiamo
    🔊
    voi leggete
    🔊

    Congiuntivo lèggere

    Lei legga
    🔊
    Che lui/lei legga
    🔊
    Che loro leggano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!