🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Le stelle hanno luccicato nel cielo notturno. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    luccicàre : błyszczeć, lśnić
    luc|ci||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika luccicàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente luccicàre

    io luccico
    🔊
    tu luccichi
    🔊
    lui/lei/Lei luccica
    🔊
    noi luccichiamo
    🔊
    voi luccicate
    🔊
    loro luccicano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto luccicàre

    io luccicavo
    🔊
    tu luccicavi
    🔊
    lui/lei/Lei luccicava
    🔊
    noi luccicavamo
    🔊
    voi luccicavate
    🔊
    loro luccicavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice luccicàre

    io luccicherò
    🔊
    tu luccicherai
    🔊
    lui/lei/Lei luccicherà
    🔊
    noi luccicheremo
    🔊
    voi luccicherete
    🔊
    loro luccicheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto luccicàre

    io luccicai
    🔊
    tu luccicasti
    🔊
    lui/lei/Lei luccicò
    🔊
    noi luccicammo
    🔊
    voi luccicaste
    🔊
    loro luccicarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore luccicàre

    io avrò luccicato
    🔊
    tu avrai luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà luccicato
    🔊
    noi avremo luccicato
    🔊
    voi avrete luccicato
    🔊
    loro avranno luccicato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo luccicàre

    io ho luccicato
    🔊
    tu hai luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei ha luccicato
    🔊
    noi abbiamo luccicato
    🔊
    voi avete luccicato
    🔊
    loro hanno luccicato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo luccicàre

    io avevo luccicato
    🔊
    tu avevi luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva luccicato
    🔊
    noi avevamo luccicato
    🔊
    voi avevate luccicato
    🔊
    loro avevano luccicato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto luccicàre

    io ebbi luccicato
    🔊
    tu avesti luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe luccicato
    🔊
    noi avemmo luccicato
    🔊
    voi aveste luccicato
    🔊
    loro ebbero luccicato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika luccicàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente luccicàre

    io luccichi
    🔊
    tu luccichi
    🔊
    lui/lei/Lei luccichi
    🔊
    noi luccichiamo
    🔊
    voi luccichiate
    🔊
    loro luccichino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto luccicàre

    io luccicassi
    🔊
    tu luccicassi
    🔊
    lui/lei/Lei luccicasse
    🔊
    noi luccicassimo
    🔊
    voi luccicaste
    🔊
    loro luccicassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato luccicàre

    io abbia luccicato
    🔊
    tu abbia luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia luccicato
    🔊
    noi abbiamo luccicato
    🔊
    voi abbiate luccicato
    🔊
    loro abbiano luccicato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato luccicàre

    io avessi luccicato
    🔊
    tu avessi luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse luccicato
    🔊
    noi avessimo luccicato
    🔊
    voi aveste luccicato
    🔊
    loro avessero luccicato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika luccicàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente luccicàre

    io luccicherei
    🔊
    tu luccicheresti
    🔊
    lui/lei/Lei luccicherebbe
    🔊
    noi luccicheremmo
    🔊
    voi luccichereste
    🔊
    loro luccicherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato luccicàre

    io avrei luccicato
    🔊
    tu avresti luccicato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe luccicato
    🔊
    noi avremmo luccicato
    🔊
    voi avreste luccicato
    🔊
    loro avrebbero luccicato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika luccicàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo luccicàre

    tu luccica
    🔊
    noi luccichiamo
    🔊
    voi luccicate
    🔊

    Congiuntivo luccicàre

    Lei luccichi
    🔊
    Che lui/lei luccichi
    🔊
    Che loro luccichino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!