🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Devi mettere le chiavi nella tasca.
    verbo irregolare
    mettere : kłaść, umieszczać
    mét|te|re : (accento acuto)

    indicativo mettere. Tryb oznajmujący czasownika mettere


    Tempo semplice

    mettere presente

    io metto
    🔊
    tu metti
    🔊
    lui/lei/Lei mette
    🔊
    noi mettiamo
    🔊
    voi mettete
    🔊
    loro mettono
    🔊
    Tempo semplice

    mettere imperfetto

    io mettevo
    🔊
    tu mettevi
    🔊
    lui/lei/Lei metteva
    🔊
    noi mettevamo
    🔊
    voi mettevate
    🔊
    loro mettevano
    🔊

    Tempo semplice

    mettere futuro semplice

    io metterò
    🔊
    tu metterai
    🔊
    lui/lei/Lei metterà
    🔊
    noi metteremo
    🔊
    voi metterete
    🔊
    loro metteranno
    🔊
    Tempo semplice

    mettere passato remoto

    io misi
    🔊
    tu mettesti
    🔊
    lui/lei/Lei mise
    🔊
    noi mettemmo
    🔊
    voi metteste
    🔊
    loro misero
    🔊

    Tempo composto

    mettere futuro anteriore

    io avrò messo
    🔊
    tu avrai messo
    🔊
    lui/lei/Lei avrà messo
    🔊
    noi avremo messo
    🔊
    voi avrete messo
    🔊
    loro avranno messo
    🔊
    Tempo composto

    mettere passato prossimo

    io ho messo
    🔊
    tu hai messo
    🔊
    lui/lei/Lei ha messo
    🔊
    noi abbiamo messo
    🔊
    voi avete messo
    🔊
    loro hanno messo
    🔊

    Tempo composto

    mettere trapassato prossimo

    io avevo messo
    🔊
    tu avevi messo
    🔊
    lui/lei/Lei aveva messo
    🔊
    noi avevamo messo
    🔊
    voi avevate messo
    🔊
    loro avevano messo
    🔊
    Tempo composto

    mettere trapassato remoto

    io ebbi messo
    🔊
    tu avesti messo
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe messo
    🔊
    noi avemmo messo
    🔊
    voi aveste messo
    🔊
    loro ebbero messo
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo mettere. Tryb łączący czasownika mettere


    Tempo semplice

    mettere congiuntivo presente

    io metta
    🔊
    tu metta
    🔊
    lui/lei/Lei metta
    🔊
    noi mettiamo
    🔊
    voi mettiate
    🔊
    loro mettano
    🔊
    Tempo semplice

    mettere congiuntivo imperfetto

    io mettessi
    🔊
    tu mettessi
    🔊
    lui/lei/Lei mettesse
    🔊
    noi mettessimo
    🔊
    voi metteste
    🔊
    loro mettessero
    🔊

    Tempo composto

    mettere congiuntivo passato

    io abbia messo
    🔊
    tu abbia messo
    🔊
    lui/lei/Lei abbia messo
    🔊
    noi abbiamo messo
    🔊
    voi abbiate messo
    🔊
    loro abbiano messo
    🔊
    Tempo composto

    mettere congiuntivo trapassato

    io avessi messo
    🔊
    tu avessi messo
    🔊
    lui/lei/Lei avesse messo
    🔊
    noi avessimo messo
    🔊
    voi aveste messo
    🔊
    loro avessero messo
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale mettere. Tryb warunkowy czasownika mettere


    Tempo semplice

    mettere condizionale presente

    io metterei
    🔊
    tu metteresti
    🔊
    lui/lei/Lei metterebbe
    🔊
    noi metteremmo
    🔊
    voi mettereste
    🔊
    loro metterebbero
    🔊
    Tempo composto

    mettere condizionale passato

    io avrei messo
    🔊
    tu avresti messo
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe messo
    🔊
    noi avremmo messo
    🔊
    voi avreste messo
    🔊
    loro avrebbero messo
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo mettere. Tryb rozkazujący czasownika mettere


    mettere imperativo

    tu metti
    🔊
    noi mettiamo
    🔊
    voi mettete
    🔊

    mettere congiuntivo esortativo

    Lei metta
    🔊
    Che lui/lei metta
    🔊
    Che loro mettano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!