🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il cane ha cominciato a mingere quando è stato lasciato solo.
    verbo irregolare
    mingere : mleć, wydoić
    mìn|ge|re : (accento grave)

    indicativo mingere. Tryb oznajmujący czasownika mingere


    Tempo semplice

    mingere presente

    io mingo
    🔊
    tu mingi
    🔊
    lui/lei/Lei minge
    🔊
    noi mingiamo
    🔊
    voi mingete
    🔊
    loro mingono
    🔊
    Tempo semplice

    mingere imperfetto

    io mingevo
    🔊
    tu mingevi
    🔊
    lui/lei/Lei mingeva
    🔊
    noi mingevamo
    🔊
    voi mingevate
    🔊
    loro mingevano
    🔊

    Tempo semplice

    mingere futuro semplice

    io mingerò
    🔊
    tu mingerai
    🔊
    lui/lei/Lei mingerà
    🔊
    noi mingeremo
    🔊
    voi mingerete
    🔊
    loro mingeranno
    🔊
    Tempo semplice

    mingere passato remoto

    io minsi
    🔊
    tu mingesti
    🔊
    lui/lei/Lei minse
    🔊
    noi mingemmo
    🔊
    voi mingeste
    🔊
    loro minsero
    🔊

    Tempo composto

    mingere futuro anteriore

    io avrò minto
    🔊
    tu avrai minto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà minto
    🔊
    noi avremo minto
    🔊
    voi avrete minto
    🔊
    loro avranno minto
    🔊
    Tempo composto

    mingere passato prossimo

    io ho minto
    🔊
    tu hai minto
    🔊
    lui/lei/Lei ha minto
    🔊
    noi abbiamo minto
    🔊
    voi avete minto
    🔊
    loro hanno minto
    🔊

    Tempo composto

    mingere trapassato prossimo

    io avevo minto
    🔊
    tu avevi minto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva minto
    🔊
    noi avevamo minto
    🔊
    voi avevate minto
    🔊
    loro avevano minto
    🔊
    Tempo composto

    mingere trapassato remoto

    io ebbi minto
    🔊
    tu avesti minto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe minto
    🔊
    noi avemmo minto
    🔊
    voi aveste minto
    🔊
    loro ebbero minto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo mingere. Tryb łączący czasownika mingere


    Tempo semplice

    mingere congiuntivo presente

    io minga
    🔊
    tu minga
    🔊
    lui/lei/Lei minga
    🔊
    noi mingiamo
    🔊
    voi mingiate
    🔊
    loro mingano
    🔊
    Tempo semplice

    mingere congiuntivo imperfetto

    io mingessi
    🔊
    tu mingessi
    🔊
    lui/lei/Lei mingesse
    🔊
    noi mingessimo
    🔊
    voi mingeste
    🔊
    loro mingessero
    🔊

    Tempo composto

    mingere congiuntivo passato

    io abbia minto
    🔊
    tu abbia minto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia minto
    🔊
    noi abbiamo minto
    🔊
    voi abbiate minto
    🔊
    loro abbiano minto
    🔊
    Tempo composto

    mingere congiuntivo trapassato

    io avessi minto
    🔊
    tu avessi minto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse minto
    🔊
    noi avessimo minto
    🔊
    voi aveste minto
    🔊
    loro avessero minto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale mingere. Tryb warunkowy czasownika mingere


    Tempo semplice

    mingere condizionale presente

    io mingerei
    🔊
    tu mingeresti
    🔊
    lui/lei/Lei mingerebbe
    🔊
    noi mingeremmo
    🔊
    voi mingereste
    🔊
    loro mingerebbero
    🔊
    Tempo composto

    mingere condizionale passato

    io avrei minto
    🔊
    tu avresti minto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe minto
    🔊
    noi avremmo minto
    🔊
    voi avreste minto
    🔊
    loro avrebbero minto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo mingere. Tryb rozkazujący czasownika mingere


    mingere imperativo

    tu mingi
    🔊
    noi mingiamo
    🔊
    voi mingete
    🔊

    mingere congiuntivo esortativo

    Lei minga
    🔊
    Che lui/lei minga
    🔊
    Che loro mingano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!