🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho noleggiato una bicicletta per il weekend. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    noleggiàre : wynająć, wypożyczyć
    no|leg|già|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika noleggiàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente noleggiàre

    io noleggio
    🔊
    tu noleggi
    🔊
    lui/lei/Lei noleggia
    🔊
    noi noleggiamo
    🔊
    voi noleggiate
    🔊
    loro noleggiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto noleggiàre

    io noleggiavo
    🔊
    tu noleggiavi
    🔊
    lui/lei/Lei noleggiava
    🔊
    noi noleggiavamo
    🔊
    voi noleggiavate
    🔊
    loro noleggiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice noleggiàre

    io noleggerò
    🔊
    tu noleggerai
    🔊
    lui/lei/Lei noleggerà
    🔊
    noi noleggeremo
    🔊
    voi noleggerete
    🔊
    loro noleggeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto noleggiàre

    io noleggiai
    🔊
    tu noleggiasti
    🔊
    lui/lei/Lei noleggiò
    🔊
    noi noleggiammo
    🔊
    voi noleggiaste
    🔊
    loro noleggiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore noleggiàre

    io avrò noleggiato
    🔊
    tu avrai noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà noleggiato
    🔊
    noi avremo noleggiato
    🔊
    voi avrete noleggiato
    🔊
    loro avranno noleggiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo noleggiàre

    io ho noleggiato
    🔊
    tu hai noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha noleggiato
    🔊
    noi abbiamo noleggiato
    🔊
    voi avete noleggiato
    🔊
    loro hanno noleggiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo noleggiàre

    io avevo noleggiato
    🔊
    tu avevi noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva noleggiato
    🔊
    noi avevamo noleggiato
    🔊
    voi avevate noleggiato
    🔊
    loro avevano noleggiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto noleggiàre

    io ebbi noleggiato
    🔊
    tu avesti noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe noleggiato
    🔊
    noi avemmo noleggiato
    🔊
    voi aveste noleggiato
    🔊
    loro ebbero noleggiato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika noleggiàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente noleggiàre

    io noleggi
    🔊
    tu noleggi
    🔊
    lui/lei/Lei noleggi
    🔊
    noi noleggiamo
    🔊
    voi noleggiate
    🔊
    loro noleggino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto noleggiàre

    io noleggiassi
    🔊
    tu noleggiassi
    🔊
    lui/lei/Lei noleggiasse
    🔊
    noi noleggiassimo
    🔊
    voi noleggiaste
    🔊
    loro noleggiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato noleggiàre

    io abbia noleggiato
    🔊
    tu abbia noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia noleggiato
    🔊
    noi abbiamo noleggiato
    🔊
    voi abbiate noleggiato
    🔊
    loro abbiano noleggiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato noleggiàre

    io avessi noleggiato
    🔊
    tu avessi noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse noleggiato
    🔊
    noi avessimo noleggiato
    🔊
    voi aveste noleggiato
    🔊
    loro avessero noleggiato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika noleggiàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente noleggiàre

    io noleggerei
    🔊
    tu noleggeresti
    🔊
    lui/lei/Lei noleggerebbe
    🔊
    noi noleggeremmo
    🔊
    voi noleggereste
    🔊
    loro noleggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato noleggiàre

    io avrei noleggiato
    🔊
    tu avresti noleggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe noleggiato
    🔊
    noi avremmo noleggiato
    🔊
    voi avreste noleggiato
    🔊
    loro avrebbero noleggiato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika noleggiàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo noleggiàre

    tu noleggia
    🔊
    noi noleggiamo
    🔊
    voi noleggiate
    🔊

    Congiuntivo noleggiàre

    Lei noleggi
    🔊
    Che lui/lei noleggi
    🔊
    Che loro noleggino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!