🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Le regole possono ostacolare la creatività. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    ostacolàre : utrudniać
    o|sta|co||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ostacolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ostacolàre

    io ostacolo
    🔊
    tu ostacoli
    🔊
    lui/lei/Lei ostacola
    🔊
    noi ostacoliamo
    🔊
    voi ostacolate
    🔊
    loro ostacolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ostacolàre

    io ostacolavo
    🔊
    tu ostacolavi
    🔊
    lui/lei/Lei ostacolava
    🔊
    noi ostacolavamo
    🔊
    voi ostacolavate
    🔊
    loro ostacolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ostacolàre

    io ostacolerò
    🔊
    tu ostacolerai
    🔊
    lui/lei/Lei ostacolerà
    🔊
    noi ostacoleremo
    🔊
    voi ostacolerete
    🔊
    loro ostacoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ostacolàre

    io ostacolai
    🔊
    tu ostacolasti
    🔊
    lui/lei/Lei ostacolò
    🔊
    noi ostacolammo
    🔊
    voi ostacolaste
    🔊
    loro ostacolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ostacolàre

    io avrò ostacolato
    🔊
    tu avrai ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ostacolato
    🔊
    noi avremo ostacolato
    🔊
    voi avrete ostacolato
    🔊
    loro avranno ostacolato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ostacolàre

    io ho ostacolato
    🔊
    tu hai ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha ostacolato
    🔊
    noi abbiamo ostacolato
    🔊
    voi avete ostacolato
    🔊
    loro hanno ostacolato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ostacolàre

    io avevo ostacolato
    🔊
    tu avevi ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ostacolato
    🔊
    noi avevamo ostacolato
    🔊
    voi avevate ostacolato
    🔊
    loro avevano ostacolato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ostacolàre

    io ebbi ostacolato
    🔊
    tu avesti ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ostacolato
    🔊
    noi avemmo ostacolato
    🔊
    voi aveste ostacolato
    🔊
    loro ebbero ostacolato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ostacolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ostacolàre

    io ostacoli
    🔊
    tu ostacoli
    🔊
    lui/lei/Lei ostacoli
    🔊
    noi ostacoliamo
    🔊
    voi ostacoliate
    🔊
    loro ostacolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ostacolàre

    io ostacolassi
    🔊
    tu ostacolassi
    🔊
    lui/lei/Lei ostacolasse
    🔊
    noi ostacolassimo
    🔊
    voi ostacolaste
    🔊
    loro ostacolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ostacolàre

    io abbia ostacolato
    🔊
    tu abbia ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ostacolato
    🔊
    noi abbiamo ostacolato
    🔊
    voi abbiate ostacolato
    🔊
    loro abbiano ostacolato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ostacolàre

    io avessi ostacolato
    🔊
    tu avessi ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ostacolato
    🔊
    noi avessimo ostacolato
    🔊
    voi aveste ostacolato
    🔊
    loro avessero ostacolato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ostacolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ostacolàre

    io ostacolerei
    🔊
    tu ostacoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei ostacolerebbe
    🔊
    noi ostacoleremmo
    🔊
    voi ostacolereste
    🔊
    loro ostacolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ostacolàre

    io avrei ostacolato
    🔊
    tu avresti ostacolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ostacolato
    🔊
    noi avremmo ostacolato
    🔊
    voi avreste ostacolato
    🔊
    loro avrebbero ostacolato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ostacolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ostacolàre

    tu ostacola
    🔊
    noi ostacoliamo
    🔊
    voi ostacolate
    🔊

    Congiuntivo ostacolàre

    Lei ostacoli
    🔊
    Che lui/lei ostacoli
    🔊
    Che loro ostacolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!