🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno osteso il loro sostegno alla causa. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    ostèndere : pokazywać, ukazywać
    o|stèn|de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ostèndere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ostèndere

    io ostendo
    🔊
    tu ostendi
    🔊
    lui/lei/Lei ostende
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendete
    🔊
    loro ostendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ostèndere

    io ostendevo
    🔊
    tu ostendevi
    🔊
    lui/lei/Lei ostendeva
    🔊
    noi ostendevamo
    🔊
    voi ostendevate
    🔊
    loro ostendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ostèndere

    io ostenderò
    🔊
    tu ostenderai
    🔊
    lui/lei/Lei ostenderà
    🔊
    noi ostenderemo
    🔊
    voi ostenderete
    🔊
    loro ostenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ostèndere

    io ostendetti, ostendei
    🔊
    tu ostendesti
    🔊
    lui/lei/Lei ostendette, ostendé
    🔊
    noi ostendemmo
    🔊
    voi ostendeste
    🔊
    loro ostendettero, ostenderono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ostèndere

    io avrò osteso
    🔊
    tu avrai osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà osteso
    🔊
    noi avremo osteso
    🔊
    voi avrete osteso
    🔊
    loro avranno osteso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ostèndere

    io ho osteso
    🔊
    tu hai osteso
    🔊
    lui/lei/Lei ha osteso
    🔊
    noi abbiamo osteso
    🔊
    voi avete osteso
    🔊
    loro hanno osteso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ostèndere

    io avevo osteso
    🔊
    tu avevi osteso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva osteso
    🔊
    noi avevamo osteso
    🔊
    voi avevate osteso
    🔊
    loro avevano osteso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ostèndere

    io ebbi osteso
    🔊
    tu avesti osteso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe osteso
    🔊
    noi avemmo osteso
    🔊
    voi aveste osteso
    🔊
    loro ebbero osteso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ostèndere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ostèndere

    io ostenda
    🔊
    tu ostenda
    🔊
    lui/lei/Lei ostenda
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendiate
    🔊
    loro ostendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ostèndere

    io ostendessi
    🔊
    tu ostendessi
    🔊
    lui/lei/Lei ostendesse
    🔊
    noi ostendessimo
    🔊
    voi ostendeste
    🔊
    loro ostendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ostèndere

    io abbia osteso
    🔊
    tu abbia osteso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia osteso
    🔊
    noi abbiamo osteso
    🔊
    voi abbiate osteso
    🔊
    loro abbiano osteso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ostèndere

    io avessi osteso
    🔊
    tu avessi osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse osteso
    🔊
    noi avessimo osteso
    🔊
    voi aveste osteso
    🔊
    loro avessero osteso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ostèndere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ostèndere

    io ostenderei
    🔊
    tu ostenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei ostenderebbe
    🔊
    noi ostenderemmo
    🔊
    voi ostendereste
    🔊
    loro ostenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ostèndere

    io avrei osteso
    🔊
    tu avresti osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe osteso
    🔊
    noi avremmo osteso
    🔊
    voi avreste osteso
    🔊
    loro avrebbero osteso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ostèndere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ostèndere

    tu ostendi
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendete
    🔊

    Congiuntivo ostèndere

    Lei ostenda
    🔊
    Che lui/lei ostenda
    🔊
    Che loro ostendano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!