W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ho pagato la cena per tutti i miei amici.
pagare : płacić
pa|gà|re
: (accento grave)
indicativo pagare. Tryb oznajmujący czasownika pagare
|
Tempo semplice
pagare presente |
||
| io | pago |
🔊
|
| tu | paghi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | paga |
🔊
|
| noi | paghiamo |
🔊
|
| voi | pagate |
🔊
|
| loro | pagano |
🔊
|
|
Tempo semplice
pagare imperfetto |
||
| io | pagavo |
🔊
|
| tu | pagavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pagava |
🔊
|
| noi | pagavamo |
🔊
|
| voi | pagavate |
🔊
|
| loro | pagavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
pagare futuro semplice |
||
| io | pagherò |
🔊
|
| tu | pagherai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pagherà |
🔊
|
| noi | pagheremo |
🔊
|
| voi | pagherete |
🔊
|
| loro | pagheranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
pagare passato remoto |
||
| io | pagai |
🔊
|
| tu | pagasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pagò |
🔊
|
| noi | pagammo |
🔊
|
| voi | pagaste |
🔊
|
| loro | pagarono |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare futuro anteriore |
||
| io | avrò pagato |
🔊
|
| tu | avrai pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà pagato |
🔊
|
| noi | avremo pagato |
🔊
|
| voi | avrete pagato |
🔊
|
| loro | avranno pagato |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare passato prossimo |
||
| io | ho pagato |
🔊
|
| tu | hai pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha pagato |
🔊
|
| noi | abbiamo pagato |
🔊
|
| voi | avete pagato |
🔊
|
| loro | hanno pagato |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare trapassato prossimo |
||
| io | avevo pagato |
🔊
|
| tu | avevi pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva pagato |
🔊
|
| noi | avevamo pagato |
🔊
|
| voi | avevate pagato |
🔊
|
| loro | avevano pagato |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare trapassato remoto |
||
| io | ebbi pagato |
🔊
|
| tu | avesti pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe pagato |
🔊
|
| noi | avemmo pagato |
🔊
|
| voi | aveste pagato |
🔊
|
| loro | ebbero pagato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo pagare. Tryb łączący czasownika pagare
|
Tempo semplice
pagare congiuntivo presente |
||
| io | paghi |
🔊
|
| tu | paghi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | paghi |
🔊
|
| noi | paghiamo |
🔊
|
| voi | paghiate |
🔊
|
| loro | paghino |
🔊
|
|
Tempo semplice
pagare congiuntivo imperfetto |
||
| io | pagassi |
🔊
|
| tu | pagassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pagasse |
🔊
|
| noi | pagassimo |
🔊
|
| voi | pagaste |
🔊
|
| loro | pagassero |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare congiuntivo passato |
||
| io | abbia pagato |
🔊
|
| tu | abbia pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia pagato |
🔊
|
| noi | abbiamo pagato |
🔊
|
| voi | abbiate pagato |
🔊
|
| loro | abbiano pagato |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi pagato |
🔊
|
| tu | avessi pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse pagato |
🔊
|
| noi | avessimo pagato |
🔊
|
| voi | aveste pagato |
🔊
|
| loro | avessero pagato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale pagare. Tryb warunkowy czasownika pagare
|
Tempo semplice
pagare condizionale presente |
||
| io | pagherei |
🔊
|
| tu | pagheresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pagherebbe |
🔊
|
| noi | pagheremmo |
🔊
|
| voi | paghereste |
🔊
|
| loro | pagherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
pagare condizionale passato |
||
| io | avrei pagato |
🔊
|
| tu | avresti pagato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe pagato |
🔊
|
| noi | avremmo pagato |
🔊
|
| voi | avreste pagato |
🔊
|
| loro | avrebbero pagato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo pagare. Tryb rozkazujący czasownika pagare
pagare imperativo |
||
| tu | paga |
🔊
|
| noi | paghiamo |
🔊
|
| voi | pagate |
🔊
|
pagare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | paghi |
🔊
|
| Che lui/lei | paghi |
🔊
|
| Che loro | paghino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!