🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il cuore gli ha palpitato forte per l’emozione. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    palpitàre : pulsować
    pal|pi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika palpitàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente palpitàre

    io palpito
    🔊
    tu palpiti
    🔊
    lui/lei/Lei palpita
    🔊
    noi palpitiamo
    🔊
    voi palpitate
    🔊
    loro palpitano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto palpitàre

    io palpitavo
    🔊
    tu palpitavi
    🔊
    lui/lei/Lei palpitava
    🔊
    noi palpitavamo
    🔊
    voi palpitavate
    🔊
    loro palpitavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice palpitàre

    io palpiterò
    🔊
    tu palpiterai
    🔊
    lui/lei/Lei palpiterà
    🔊
    noi palpiteremo
    🔊
    voi palpiterete
    🔊
    loro palpiteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto palpitàre

    io palpitai
    🔊
    tu palpitasti
    🔊
    lui/lei/Lei palpitò
    🔊
    noi palpitammo
    🔊
    voi palpitaste
    🔊
    loro palpitarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore palpitàre

    io avrò palpitato
    🔊
    tu avrai palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà palpitato
    🔊
    noi avremo palpitato
    🔊
    voi avrete palpitato
    🔊
    loro avranno palpitato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo palpitàre

    io ho palpitato
    🔊
    tu hai palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha palpitato
    🔊
    noi abbiamo palpitato
    🔊
    voi avete palpitato
    🔊
    loro hanno palpitato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo palpitàre

    io avevo palpitato
    🔊
    tu avevi palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva palpitato
    🔊
    noi avevamo palpitato
    🔊
    voi avevate palpitato
    🔊
    loro avevano palpitato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto palpitàre

    io ebbi palpitato
    🔊
    tu avesti palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe palpitato
    🔊
    noi avemmo palpitato
    🔊
    voi aveste palpitato
    🔊
    loro ebbero palpitato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika palpitàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente palpitàre

    io palpiti
    🔊
    tu palpiti
    🔊
    lui/lei/Lei palpiti
    🔊
    noi palpitiamo
    🔊
    voi palpitiate
    🔊
    loro palpitino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto palpitàre

    io palpitassi
    🔊
    tu palpitassi
    🔊
    lui/lei/Lei palpitasse
    🔊
    noi palpitassimo
    🔊
    voi palpitaste
    🔊
    loro palpitassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato palpitàre

    io abbia palpitato
    🔊
    tu abbia palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia palpitato
    🔊
    noi abbiamo palpitato
    🔊
    voi abbiate palpitato
    🔊
    loro abbiano palpitato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato palpitàre

    io avessi palpitato
    🔊
    tu avessi palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse palpitato
    🔊
    noi avessimo palpitato
    🔊
    voi aveste palpitato
    🔊
    loro avessero palpitato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika palpitàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente palpitàre

    io palpiterei
    🔊
    tu palpiteresti
    🔊
    lui/lei/Lei palpiterebbe
    🔊
    noi palpiteremmo
    🔊
    voi palpitereste
    🔊
    loro palpiterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato palpitàre

    io avrei palpitato
    🔊
    tu avresti palpitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe palpitato
    🔊
    noi avremmo palpitato
    🔊
    voi avreste palpitato
    🔊
    loro avrebbero palpitato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika palpitàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo palpitàre

    tu palpita
    🔊
    noi palpitiamo
    🔊
    voi palpitate
    🔊

    Congiuntivo palpitàre

    Lei palpiti
    🔊
    Che lui/lei palpiti
    🔊
    Che loro palpitino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!