🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il critico ha paragonato il film a un capolavoro. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    paragonàre : porównywać
    pa|ra|go||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika paragonàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente paragonàre

    io paragono
    🔊
    tu paragoni
    🔊
    lui/lei/Lei paragona
    🔊
    noi paragoniamo
    🔊
    voi paragonate
    🔊
    loro paragonano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto paragonàre

    io paragonavo
    🔊
    tu paragonavi
    🔊
    lui/lei/Lei paragonava
    🔊
    noi paragonavamo
    🔊
    voi paragonavate
    🔊
    loro paragonavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice paragonàre

    io paragonerò
    🔊
    tu paragonerai
    🔊
    lui/lei/Lei paragonerà
    🔊
    noi paragoneremo
    🔊
    voi paragonerete
    🔊
    loro paragoneranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto paragonàre

    io paragonai
    🔊
    tu paragonasti
    🔊
    lui/lei/Lei paragonò
    🔊
    noi paragonammo
    🔊
    voi paragonaste
    🔊
    loro paragonarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore paragonàre

    io avrò paragonato
    🔊
    tu avrai paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà paragonato
    🔊
    noi avremo paragonato
    🔊
    voi avrete paragonato
    🔊
    loro avranno paragonato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo paragonàre

    io ho paragonato
    🔊
    tu hai paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei ha paragonato
    🔊
    noi abbiamo paragonato
    🔊
    voi avete paragonato
    🔊
    loro hanno paragonato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo paragonàre

    io avevo paragonato
    🔊
    tu avevi paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva paragonato
    🔊
    noi avevamo paragonato
    🔊
    voi avevate paragonato
    🔊
    loro avevano paragonato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto paragonàre

    io ebbi paragonato
    🔊
    tu avesti paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe paragonato
    🔊
    noi avemmo paragonato
    🔊
    voi aveste paragonato
    🔊
    loro ebbero paragonato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika paragonàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente paragonàre

    io paragoni
    🔊
    tu paragoni
    🔊
    lui/lei/Lei paragoni
    🔊
    noi paragoniamo
    🔊
    voi paragoniate
    🔊
    loro paragonino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto paragonàre

    io paragonassi
    🔊
    tu paragonassi
    🔊
    lui/lei/Lei paragonasse
    🔊
    noi paragonassimo
    🔊
    voi paragonaste
    🔊
    loro paragonassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato paragonàre

    io abbia paragonato
    🔊
    tu abbia paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia paragonato
    🔊
    noi abbiamo paragonato
    🔊
    voi abbiate paragonato
    🔊
    loro abbiano paragonato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato paragonàre

    io avessi paragonato
    🔊
    tu avessi paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse paragonato
    🔊
    noi avessimo paragonato
    🔊
    voi aveste paragonato
    🔊
    loro avessero paragonato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika paragonàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente paragonàre

    io paragonerei
    🔊
    tu paragoneresti
    🔊
    lui/lei/Lei paragonerebbe
    🔊
    noi paragoneremmo
    🔊
    voi paragonereste
    🔊
    loro paragonerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato paragonàre

    io avrei paragonato
    🔊
    tu avresti paragonato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe paragonato
    🔊
    noi avremmo paragonato
    🔊
    voi avreste paragonato
    🔊
    loro avrebbero paragonato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika paragonàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo paragonàre

    tu paragona
    🔊
    noi paragoniamo
    🔊
    voi paragonate
    🔊

    Congiuntivo paragonàre

    Lei paragoni
    🔊
    Che lui/lei paragoni
    🔊
    Che loro paragonino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!