🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    L’opinione di tutti sembra parere uguale.
    verbo irregolare
    parere : wyrażać opinię
    pa||re : (accento acuto)

    indicativo parere. Tryb oznajmujący czasownika parere


    Tempo semplice

    parere presente

    io paio
    🔊
    tu pari
    🔊
    lui/lei/Lei pare
    🔊
    noi paiamo
    🔊
    voi parete
    🔊
    loro paiono
    🔊
    Tempo semplice

    parere imperfetto

    io parevo
    🔊
    tu parevi
    🔊
    lui/lei/Lei pareva
    🔊
    noi parevamo
    🔊
    voi parevate
    🔊
    loro parevano
    🔊

    Tempo semplice

    parere futuro semplice

    io parrò
    🔊
    tu parrai
    🔊
    lui/lei/Lei parrà
    🔊
    noi parremo
    🔊
    voi parrete
    🔊
    loro parranno
    🔊
    Tempo semplice

    parere passato remoto

    io parvi
    🔊
    tu paresti
    🔊
    lui/lei/Lei parve
    🔊
    noi paremmo
    🔊
    voi pareste
    🔊
    loro parvero
    🔊

    Tempo composto

    parere futuro anteriore

    io sarò parso(a)
    🔊
    tu sarai parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà parso(a)
    🔊
    noi saremo parsi(e)
    🔊
    voi sarete parsi(e)
    🔊
    loro saranno parsi(e)
    🔊
    Tempo composto

    parere passato prossimo

    io sono parso(a)
    🔊
    tu sei parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è parso(a)
    🔊
    noi siamo parsi(e)
    🔊
    voi siete parsi(e)
    🔊
    loro sono parsi(e)
    🔊

    Tempo composto

    parere trapassato prossimo

    io ero parso(a)
    🔊
    tu eri parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era parso(a)
    🔊
    noi eravamo parsi(e)
    🔊
    voi eravate parsi(e)
    🔊
    loro erano parsi(e)
    🔊
    Tempo composto

    parere trapassato remoto

    io fui parso(a)
    🔊
    tu fosti parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu parso(a)
    🔊
    noi fummo parsi(e)
    🔊
    voi foste parsi(e)
    🔊
    loro furono parsi(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo parere. Tryb łączący czasownika parere


    Tempo semplice

    parere congiuntivo presente

    io paia
    🔊
    tu paia
    🔊
    lui/lei/Lei paia
    🔊
    noi paiamo
    🔊
    voi paiate
    🔊
    loro paiano
    🔊
    Tempo semplice

    parere congiuntivo imperfetto

    io paressi
    🔊
    tu paressi
    🔊
    lui/lei/Lei paresse
    🔊
    noi paressimo
    🔊
    voi pareste
    🔊
    loro paressero
    🔊

    Tempo composto

    parere congiuntivo passato

    io sia parso(a)
    🔊
    tu sia parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia parso(a)
    🔊
    noi siamo parsi(e)
    🔊
    voi siate parsi(e)
    🔊
    loro siano parsi(e)
    🔊
    Tempo composto

    parere congiuntivo trapassato

    io fossi parso(a)
    🔊
    tu fossi parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse parso(a)
    🔊
    noi fossimo parsi(e)
    🔊
    voi foste parsi(e)
    🔊
    loro fossero parsi(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale parere. Tryb warunkowy czasownika parere


    Tempo semplice

    parere condizionale presente

    io parrei
    🔊
    tu parresti
    🔊
    lui/lei/Lei parrebbe
    🔊
    noi parremmo
    🔊
    voi parreste
    🔊
    loro parrebbero
    🔊
    Tempo composto

    parere condizionale passato

    io sarei parso(a)
    🔊
    tu saresti parso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe parso(a)
    🔊
    noi saremmo parsi(e)
    🔊
    voi sareste parsi(e)
    🔊
    loro sarebbero parsi(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo parere. Tryb rozkazujący czasownika parere


    parere imperativo

    tu parati
    🔊
    noi pariamo
    🔊
    voi parate
    🔊

    parere congiuntivo esortativo

    Lei paia
    🔊
    Che lui/lei paia
    🔊
    Che loro paiano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!