🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È partito per un lungo viaggio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    partìre : wyjść
    par||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika partìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente partìre

    io partisco
    🔊
    tu partisci
    🔊
    lui/lei/Lei partisce
    🔊
    noi partiamo
    🔊
    voi partite
    🔊
    loro partiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto partìre

    io partivo
    🔊
    tu partivi
    🔊
    lui/lei/Lei partiva
    🔊
    noi partivamo
    🔊
    voi partivate
    🔊
    loro partivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice partìre

    io partirò
    🔊
    tu partirai
    🔊
    lui/lei/Lei partirà
    🔊
    noi partiremo
    🔊
    voi partirete
    🔊
    loro partiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto partìre

    io partii
    🔊
    tu partisti
    🔊
    lui/lei/Lei partì
    🔊
    noi partimmo
    🔊
    voi partiste
    🔊
    loro partirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore partìre

    io sarò partito(a)
    🔊
    tu sarai partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà partito(a)
    🔊
    noi saremo partiti(e)
    🔊
    voi sarete partiti(e)
    🔊
    loro saranno partiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo partìre

    io sono partito(a)
    🔊
    tu sei partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è partito(a)
    🔊
    noi siamo partiti(e)
    🔊
    voi siete partiti(e)
    🔊
    loro sono partiti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo partìre

    io ero partito(a)
    🔊
    tu eri partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era partito(a)
    🔊
    noi eravamo partiti(e)
    🔊
    voi eravate partiti(e)
    🔊
    loro erano partiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto partìre

    io fui partito(a)
    🔊
    tu fosti partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu partito(a)
    🔊
    noi fummo partiti(e)
    🔊
    voi foste partiti(e)
    🔊
    loro furono partiti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika partìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente partìre

    io partisca
    🔊
    tu partisca
    🔊
    lui/lei/Lei partisca
    🔊
    noi partiamo
    🔊
    voi partiate
    🔊
    loro partiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto partìre

    io partissi
    🔊
    tu partissi
    🔊
    lui/lei/Lei partisse
    🔊
    noi partissimo
    🔊
    voi partiste
    🔊
    loro partissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato partìre

    io sia partito(a)
    🔊
    tu sia partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia partito(a)
    🔊
    noi siamo partiti(e)
    🔊
    voi siate partiti(e)
    🔊
    loro siano partiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato partìre

    io fossi partito(a)
    🔊
    tu fossi partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse partito(a)
    🔊
    noi fossimo partiti(e)
    🔊
    voi foste partiti(e)
    🔊
    loro fossero partiti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika partìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente partìre

    io partirei
    🔊
    tu partiresti
    🔊
    lui/lei/Lei partirebbe
    🔊
    noi partiremmo
    🔊
    voi partireste
    🔊
    loro parterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato partìre

    io sarei partito(a)
    🔊
    tu saresti partito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe partito(a)
    🔊
    noi saremmo partiti(e)
    🔊
    voi sareste partiti(e)
    🔊
    loro sarebbero partiti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika partìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo partìre

    tu parti
    🔊
    noi partiamo
    🔊
    voi partite
    🔊

    Congiuntivo partìre

    Lei partisca
    🔊
    Che lui/lei partisca
    🔊
    Che loro partiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!