🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha penzolato la borsa dalla spalla. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    penzolàre : kołysać
    pen|zo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika penzolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente penzolàre

    io penzolo
    🔊
    tu penzoli
    🔊
    lui/lei/Lei penzola
    🔊
    noi penzoliamo
    🔊
    voi penzolate
    🔊
    loro penzolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto penzolàre

    io penzolavo
    🔊
    tu penzolavi
    🔊
    lui/lei/Lei penzolava
    🔊
    noi penzolavamo
    🔊
    voi penzolavate
    🔊
    loro penzolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice penzolàre

    io penzolerò
    🔊
    tu penzolerai
    🔊
    lui/lei/Lei penzolerà
    🔊
    noi penzoleremo
    🔊
    voi penzolerete
    🔊
    loro penzoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto penzolàre

    io penzolai
    🔊
    tu penzolasti
    🔊
    lui/lei/Lei penzolò
    🔊
    noi penzolammo
    🔊
    voi penzolaste
    🔊
    loro penzolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore penzolàre

    io avrò penzolato
    🔊
    tu avrai penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà penzolato
    🔊
    noi avremo penzolato
    🔊
    voi avrete penzolato
    🔊
    loro avranno penzolato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo penzolàre

    io ho penzolato
    🔊
    tu hai penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha penzolato
    🔊
    noi abbiamo penzolato
    🔊
    voi avete penzolato
    🔊
    loro hanno penzolato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo penzolàre

    io avevo penzolato
    🔊
    tu avevi penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva penzolato
    🔊
    noi avevamo penzolato
    🔊
    voi avevate penzolato
    🔊
    loro avevano penzolato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto penzolàre

    io ebbi penzolato
    🔊
    tu avesti penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe penzolato
    🔊
    noi avemmo penzolato
    🔊
    voi aveste penzolato
    🔊
    loro ebbero penzolato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika penzolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente penzolàre

    io penzoli
    🔊
    tu penzoli
    🔊
    lui/lei/Lei penzoli
    🔊
    noi penzoliamo
    🔊
    voi penzoliate
    🔊
    loro penzolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto penzolàre

    io penzolassi
    🔊
    tu penzolassi
    🔊
    lui/lei/Lei penzolasse
    🔊
    noi penzolassimo
    🔊
    voi penzolaste
    🔊
    loro penzolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato penzolàre

    io abbia penzolato
    🔊
    tu abbia penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia penzolato
    🔊
    noi abbiamo penzolato
    🔊
    voi abbiate penzolato
    🔊
    loro abbiano penzolato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato penzolàre

    io avessi penzolato
    🔊
    tu avessi penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse penzolato
    🔊
    noi avessimo penzolato
    🔊
    voi aveste penzolato
    🔊
    loro avessero penzolato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika penzolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente penzolàre

    io penzolerei
    🔊
    tu penzoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei penzolerebbe
    🔊
    noi penzoleremmo
    🔊
    voi penzolereste
    🔊
    loro penzolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato penzolàre

    io avrei penzolato
    🔊
    tu avresti penzolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe penzolato
    🔊
    noi avremmo penzolato
    🔊
    voi avreste penzolato
    🔊
    loro avrebbero penzolato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika penzolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo penzolàre

    tu penzola
    🔊
    noi penzoliamo
    🔊
    voi penzolate
    🔊

    Congiuntivo penzolàre

    Lei penzoli
    🔊
    Che lui/lei penzoli
    🔊
    Che loro penzolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!