🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha perso il treno. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    pèrdere : tracić
    pèr|de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika pèrdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente pèrdere

    io perdo
    🔊
    tu perdi
    🔊
    lui/lei/Lei perde
    🔊
    noi perdiamo
    🔊
    voi perdete
    🔊
    loro perdono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto pèrdere

    io perdevo
    🔊
    tu perdevi
    🔊
    lui/lei/Lei perdeva
    🔊
    noi perdevamo
    🔊
    voi perdevate
    🔊
    loro perdevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice pèrdere

    io perderò
    🔊
    tu perderai
    🔊
    lui/lei/Lei perderà
    🔊
    noi perderemo
    🔊
    voi perderete
    🔊
    loro perderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto pèrdere

    io persi, perdei, perdetti
    🔊
    tu perdesti
    🔊
    lui/lei/Lei perse, perdé, perdette
    🔊
    noi perdemmo
    🔊
    voi perdeste
    🔊
    loro persero, perderono, perdettero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore pèrdere

    io avrò perso
    🔊
    tu avrai perso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà perso
    🔊
    noi avremo perso
    🔊
    voi avrete perso
    🔊
    loro avranno perso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo pèrdere

    io ho perso
    🔊
    tu hai perso
    🔊
    lui/lei/Lei ha perso
    🔊
    noi abbiamo perso
    🔊
    voi avete perso
    🔊
    loro hanno perso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo pèrdere

    io avevo perso
    🔊
    tu avevi perso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva perso
    🔊
    noi avevamo perso
    🔊
    voi avevate perso
    🔊
    loro avevano perso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto pèrdere

    io ebbi perso
    🔊
    tu avesti perso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe perso
    🔊
    noi avemmo perso
    🔊
    voi aveste perso
    🔊
    loro ebbero perso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika pèrdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente pèrdere

    io perda
    🔊
    tu perda
    🔊
    lui/lei/Lei perda
    🔊
    noi perdiamo
    🔊
    voi perdiate
    🔊
    loro perdano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto pèrdere

    io perdessi
    🔊
    tu perdessi
    🔊
    lui/lei/Lei perdesse
    🔊
    noi perdessimo
    🔊
    voi perdeste
    🔊
    loro perdessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato pèrdere

    io abbia perso
    🔊
    tu abbia perso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia perso
    🔊
    noi abbiamo perso
    🔊
    voi abbiate perso
    🔊
    loro abbiano perso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato pèrdere

    io avessi perso
    🔊
    tu avessi perso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse perso
    🔊
    noi avessimo perso
    🔊
    voi aveste perso
    🔊
    loro avessero perso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika pèrdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente pèrdere

    io perderei
    🔊
    tu perderesti
    🔊
    lui/lei/Lei perderebbe
    🔊
    noi perderemmo
    🔊
    voi perdereste
    🔊
    loro perderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato pèrdere

    io avrei perso
    🔊
    tu avresti perso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe perso
    🔊
    noi avremmo perso
    🔊
    voi avreste perso
    🔊
    loro avrebbero perso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika pèrdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo pèrdere

    tu perdi
    🔊
    noi perdiamo
    🔊
    voi perdete
    🔊

    Congiuntivo pèrdere

    Lei perda
    🔊
    Che lui/lei perda
    🔊
    Che loro perdano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!