🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno permesso l’accesso al pubblico. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    perméttere : pozwalać
    per|mét|te|re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika perméttere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente perméttere

    io permetto
    🔊
    tu permetti
    🔊
    lui/lei/Lei permette
    🔊
    noi permettiamo
    🔊
    voi permettete
    🔊
    loro permettono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto perméttere

    io permettevo
    🔊
    tu permettevi
    🔊
    lui/lei/Lei permetteva
    🔊
    noi permettevamo
    🔊
    voi permettevate
    🔊
    loro permettevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice perméttere

    io permetterò
    🔊
    tu permetterai
    🔊
    lui/lei/Lei permetterà
    🔊
    noi permetteremo
    🔊
    voi permetterete
    🔊
    loro permetteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto perméttere

    io permisi
    🔊
    tu permettesti
    🔊
    lui/lei/Lei permise
    🔊
    noi permettemmo
    🔊
    voi permetteste
    🔊
    loro permisero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore perméttere

    io avrò permesso
    🔊
    tu avrai permesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà permesso
    🔊
    noi avremo permesso
    🔊
    voi avrete permesso
    🔊
    loro avranno permesso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo perméttere

    io ho permesso
    🔊
    tu hai permesso
    🔊
    lui/lei/Lei ha permesso
    🔊
    noi abbiamo permesso
    🔊
    voi avete permesso
    🔊
    loro hanno permesso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo perméttere

    io avevo permesso
    🔊
    tu avevi permesso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva permesso
    🔊
    noi avevamo permesso
    🔊
    voi avevate permesso
    🔊
    loro avevano permesso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto perméttere

    io ebbi permesso
    🔊
    tu avesti permesso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe permesso
    🔊
    noi avemmo permesso
    🔊
    voi aveste permesso
    🔊
    loro ebbero permesso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika perméttere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente perméttere

    io permetta
    🔊
    tu permetta
    🔊
    lui/lei/Lei permetta
    🔊
    noi permettiamo
    🔊
    voi permettiate
    🔊
    loro permettano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto perméttere

    io permettessi
    🔊
    tu permettessi
    🔊
    lui/lei/Lei permettesse
    🔊
    noi permettessimo
    🔊
    voi permetteste
    🔊
    loro permettessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato perméttere

    io abbia permesso
    🔊
    tu abbia permesso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia permesso
    🔊
    noi abbiamo permesso
    🔊
    voi abbiate permesso
    🔊
    loro abbiano permesso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato perméttere

    io avessi permesso
    🔊
    tu avessi permesso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse permesso
    🔊
    noi avessimo permesso
    🔊
    voi aveste permesso
    🔊
    loro avessero permesso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika perméttere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente perméttere

    io permetterei
    🔊
    tu permetteresti
    🔊
    lui/lei/Lei permetterebbe
    🔊
    noi permetteremmo
    🔊
    voi permettereste
    🔊
    loro permetterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato perméttere

    io avrei permesso
    🔊
    tu avresti permesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe permesso
    🔊
    noi avremmo permesso
    🔊
    voi avreste permesso
    🔊
    loro avrebbero permesso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika perméttere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo perméttere

    tu permetti
    🔊
    noi permettiamo
    🔊
    voi permettete
    🔊

    Congiuntivo perméttere

    Lei permetta
    🔊
    Che lui/lei permetta
    🔊
    Che loro permettano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!