🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Mi è piaciuto quel film. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    piacére : sprawiać przyjemność
    pia||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika piacére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente piacére

    io piaccio
    🔊
    tu piaci
    🔊
    lui/lei/Lei piace
    🔊
    noi piacciamo, piaciamo
    🔊
    voi piacete
    🔊
    loro piacciono, piaciono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto piacére

    io piacevo
    🔊
    tu piacevi
    🔊
    lui/lei/Lei piaceva
    🔊
    noi piacevamo
    🔊
    voi piacevate
    🔊
    loro piacevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice piacére

    io piacerò
    🔊
    tu piacerai
    🔊
    lui/lei/Lei piacerà
    🔊
    noi piaceremo
    🔊
    voi piacerete
    🔊
    loro piaceranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto piacére

    io piacqui
    🔊
    tu piacesti
    🔊
    lui/lei/Lei piacque
    🔊
    noi piacemmo
    🔊
    voi piaceste
    🔊
    loro piacquero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore piacére

    io sarò piaciuto(a)
    🔊
    tu sarai piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà piaciuto(a)
    🔊
    noi saremo piaciuti(e)
    🔊
    voi sarete piaciuti(e)
    🔊
    loro saranno piaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo piacére

    io sono piaciuto(a)
    🔊
    tu sei piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è piaciuto(a)
    🔊
    noi siamo piaciuti(e)
    🔊
    voi siete piaciuti(e)
    🔊
    loro sono piaciuti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo piacére

    io ero piaciuto(a)
    🔊
    tu eri piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era piaciuto(a)
    🔊
    noi eravamo piaciuti(e)
    🔊
    voi eravate piaciuti(e)
    🔊
    loro erano piaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto piacére

    io fui piaciuto(a)
    🔊
    tu fosti piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu piaciuto(a)
    🔊
    noi fummo piaciuti(e)
    🔊
    voi foste piaciuti(e)
    🔊
    loro furono piaciuti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika piacére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente piacére

    io piaccia
    🔊
    tu piaccia
    🔊
    lui/lei/Lei piaccia
    🔊
    noi piacciamo, piaciamo
    🔊
    voi piacciate, piaciate
    🔊
    loro piacciano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto piacére

    io piacessi
    🔊
    tu piacessi
    🔊
    lui/lei/Lei piacesse
    🔊
    noi piacessimo
    🔊
    voi piaceste
    🔊
    loro piacessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato piacére

    io sia piaciuto(a)
    🔊
    tu sia piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia piaciuto(a)
    🔊
    noi siamo piaciuti(e)
    🔊
    voi siate piaciuti(e)
    🔊
    loro siano piaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato piacére

    io fossi piaciuto(a)
    🔊
    tu fossi piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse piaciuto(a)
    🔊
    noi fossimo piaciuti(e)
    🔊
    voi foste piaciuti(e)
    🔊
    loro fossero piaciuti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika piacére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente piacére

    io piacerei
    🔊
    tu piaceresti
    🔊
    lui/lei/Lei piacerebbe
    🔊
    noi piaceremmo
    🔊
    voi piacereste
    🔊
    loro piacerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato piacére

    io sarei piaciuto(a)
    🔊
    tu saresti piaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe piaciuto(a)
    🔊
    noi saremmo piaciuti(e)
    🔊
    voi sareste piaciuti(e)
    🔊
    loro sarebbero piaciuti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika piacére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo piacére

    tu piaci
    🔊
    noi piacciamo
    🔊
    voi piacete
    🔊

    Congiuntivo piacére

    Lei piaccia
    🔊
    Che lui/lei piaccia
    🔊
    Che loro piacciano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!