🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha pianto per la tristezza. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    piàngere : płakać
    piàn|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika piàngere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente piàngere

    io piango
    🔊
    tu piangi
    🔊
    lui/lei/Lei piange
    🔊
    noi piangiamo
    🔊
    voi piangete
    🔊
    loro piangono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto piàngere

    io piangevo
    🔊
    tu piangevi
    🔊
    lui/lei/Lei piangeva
    🔊
    noi piangevamo
    🔊
    voi piangevate
    🔊
    loro piangevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice piàngere

    io piangerò
    🔊
    tu piangerai
    🔊
    lui/lei/Lei piangerà
    🔊
    noi piangeremo
    🔊
    voi piangerete
    🔊
    loro piangeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto piàngere

    io piansi
    🔊
    tu piangesti
    🔊
    lui/lei/Lei pianse
    🔊
    noi piangemmo
    🔊
    voi piangeste
    🔊
    loro piansero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore piàngere

    io avrò pianto
    🔊
    tu avrai pianto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà pianto
    🔊
    noi avremo pianto
    🔊
    voi avrete pianto
    🔊
    loro avranno pianto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo piàngere

    io ho pianto
    🔊
    tu hai pianto
    🔊
    lui/lei/Lei ha pianto
    🔊
    noi abbiamo pianto
    🔊
    voi avete pianto
    🔊
    loro hanno pianto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo piàngere

    io avevo pianto
    🔊
    tu avevi pianto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva pianto
    🔊
    noi avevamo pianto
    🔊
    voi avevate pianto
    🔊
    loro avevano pianto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto piàngere

    io ebbi pianto
    🔊
    tu avesti pianto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe pianto
    🔊
    noi avemmo pianto
    🔊
    voi aveste pianto
    🔊
    loro ebbero pianto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika piàngere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente piàngere

    io pianga
    🔊
    tu pianga
    🔊
    lui/lei/Lei pianga
    🔊
    noi piangiamo
    🔊
    voi piangiate
    🔊
    loro piangano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto piàngere

    io piangessi
    🔊
    tu piangessi
    🔊
    lui/lei/Lei piangesse
    🔊
    noi piangessimo
    🔊
    voi piangeste
    🔊
    loro piangessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato piàngere

    io abbia pianto
    🔊
    tu abbia pianto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia pianto
    🔊
    noi abbiamo pianto
    🔊
    voi abbiate pianto
    🔊
    loro abbiano pianto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato piàngere

    io avessi pianto
    🔊
    tu avessi pianto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse pianto
    🔊
    noi avessimo pianto
    🔊
    voi aveste pianto
    🔊
    loro avessero pianto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika piàngere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente piàngere

    io piangerei
    🔊
    tu piangeresti
    🔊
    lui/lei/Lei piangerebbe
    🔊
    noi piangeremmo
    🔊
    voi piangereste
    🔊
    loro piangerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato piàngere

    io avrei pianto
    🔊
    tu avresti pianto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe pianto
    🔊
    noi avremmo pianto
    🔊
    voi avreste pianto
    🔊
    loro avrebbero pianto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika piàngere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo piàngere

    tu piangi
    🔊
    noi piangiamo
    🔊
    voi piangete
    🔊

    Congiuntivo piàngere

    Lei pianga
    🔊
    Che lui/lei pianga
    🔊
    Che loro piangano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!