W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il bambino ha cominciato a piangere dopo la caduta.
verbo irregolare
piangere : płakać
piàn|ge|re
: (accento grave)
indicativo piangere. Tryb oznajmujący czasownika piangere
|
Tempo semplice
piangere presente |
||
| io | piango |
🔊
|
| tu | piangi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | piange |
🔊
|
| noi | piangiamo |
🔊
|
| voi | piangete |
🔊
|
| loro | piangono |
🔊
|
|
Tempo semplice
piangere imperfetto |
||
| io | piangevo |
🔊
|
| tu | piangevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | piangeva |
🔊
|
| noi | piangevamo |
🔊
|
| voi | piangevate |
🔊
|
| loro | piangevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
piangere futuro semplice |
||
| io | piangerò |
🔊
|
| tu | piangerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | piangerà |
🔊
|
| noi | piangeremo |
🔊
|
| voi | piangerete |
🔊
|
| loro | piangeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
piangere passato remoto |
||
| io | piansi |
🔊
|
| tu | piangesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pianse |
🔊
|
| noi | piangemmo |
🔊
|
| voi | piangeste |
🔊
|
| loro | piansero |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere futuro anteriore |
||
| io | avrò pianto |
🔊
|
| tu | avrai pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà pianto |
🔊
|
| noi | avremo pianto |
🔊
|
| voi | avrete pianto |
🔊
|
| loro | avranno pianto |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere passato prossimo |
||
| io | ho pianto |
🔊
|
| tu | hai pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha pianto |
🔊
|
| noi | abbiamo pianto |
🔊
|
| voi | avete pianto |
🔊
|
| loro | hanno pianto |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere trapassato prossimo |
||
| io | avevo pianto |
🔊
|
| tu | avevi pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva pianto |
🔊
|
| noi | avevamo pianto |
🔊
|
| voi | avevate pianto |
🔊
|
| loro | avevano pianto |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere trapassato remoto |
||
| io | ebbi pianto |
🔊
|
| tu | avesti pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe pianto |
🔊
|
| noi | avemmo pianto |
🔊
|
| voi | aveste pianto |
🔊
|
| loro | ebbero pianto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo piangere. Tryb łączący czasownika piangere
|
Tempo semplice
piangere congiuntivo presente |
||
| io | pianga |
🔊
|
| tu | pianga |
🔊
|
| lui/lei/Lei | pianga |
🔊
|
| noi | piangiamo |
🔊
|
| voi | piangiate |
🔊
|
| loro | piangano |
🔊
|
|
Tempo semplice
piangere congiuntivo imperfetto |
||
| io | piangessi |
🔊
|
| tu | piangessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | piangesse |
🔊
|
| noi | piangessimo |
🔊
|
| voi | piangeste |
🔊
|
| loro | piangessero |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere congiuntivo passato |
||
| io | abbia pianto |
🔊
|
| tu | abbia pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia pianto |
🔊
|
| noi | abbiamo pianto |
🔊
|
| voi | abbiate pianto |
🔊
|
| loro | abbiano pianto |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi pianto |
🔊
|
| tu | avessi pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse pianto |
🔊
|
| noi | avessimo pianto |
🔊
|
| voi | aveste pianto |
🔊
|
| loro | avessero pianto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale piangere. Tryb warunkowy czasownika piangere
|
Tempo semplice
piangere condizionale presente |
||
| io | piangerei |
🔊
|
| tu | piangeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | piangerebbe |
🔊
|
| noi | piangeremmo |
🔊
|
| voi | piangereste |
🔊
|
| loro | piangerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
piangere condizionale passato |
||
| io | avrei pianto |
🔊
|
| tu | avresti pianto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe pianto |
🔊
|
| noi | avremmo pianto |
🔊
|
| voi | avreste pianto |
🔊
|
| loro | avrebbero pianto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo piangere. Tryb rozkazujący czasownika piangere
piangere imperativo |
||
| tu | piangi |
🔊
|
| noi | piangiamo |
🔊
|
| voi | piangete |
🔊
|
piangere congiuntivo esortativo |
||
| Lei | pianga |
🔊
|
| Che lui/lei | pianga |
🔊
|
| Che loro | piangano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!