🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha piegato il foglio. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    piegàre : zginać
    pie||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika piegàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente piegàre

    io piego
    🔊
    tu pieghi
    🔊
    lui/lei/Lei piega
    🔊
    noi pieghiamo
    🔊
    voi piegate
    🔊
    loro piegano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto piegàre

    io piegavo
    🔊
    tu piegavi
    🔊
    lui/lei/Lei piegava
    🔊
    noi piegavamo
    🔊
    voi piegavate
    🔊
    loro piegavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice piegàre

    io piegherò
    🔊
    tu piegherai
    🔊
    lui/lei/Lei piegherà
    🔊
    noi piegheremo
    🔊
    voi piegherete
    🔊
    loro piegheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto piegàre

    io piegai
    🔊
    tu piegasti
    🔊
    lui/lei/Lei piegò
    🔊
    noi piegammo
    🔊
    voi piegaste
    🔊
    loro piegarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore piegàre

    io avrò piegato
    🔊
    tu avrai piegato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà piegato
    🔊
    noi avremo piegato
    🔊
    voi avrete piegato
    🔊
    loro avranno piegato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo piegàre

    io ho piegato
    🔊
    tu hai piegato
    🔊
    lui/lei/Lei ha piegato
    🔊
    noi abbiamo piegato
    🔊
    voi avete piegato
    🔊
    loro hanno piegato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo piegàre

    io avevo piegato
    🔊
    tu avevi piegato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva piegato
    🔊
    noi avevamo piegato
    🔊
    voi avevate piegato
    🔊
    loro avevano piegato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto piegàre

    io ebbi piegato
    🔊
    tu avesti piegato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe piegato
    🔊
    noi avemmo piegato
    🔊
    voi aveste piegato
    🔊
    loro ebbero piegato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika piegàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente piegàre

    io pieghi
    🔊
    tu pieghi
    🔊
    lui/lei/Lei pieghi
    🔊
    noi pieghiamo
    🔊
    voi pieghiate
    🔊
    loro pieghino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto piegàre

    io piegassi
    🔊
    tu piegassi
    🔊
    lui/lei/Lei piegasse
    🔊
    noi piegassimo
    🔊
    voi piegaste
    🔊
    loro piegassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato piegàre

    io abbia piegato
    🔊
    tu abbia piegato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia piegato
    🔊
    noi abbiamo piegato
    🔊
    voi abbiate piegato
    🔊
    loro abbiano piegato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato piegàre

    io avessi piegato
    🔊
    tu avessi piegato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse piegato
    🔊
    noi avessimo piegato
    🔊
    voi aveste piegato
    🔊
    loro avessero piegato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika piegàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente piegàre

    io piegherei
    🔊
    tu piegheresti
    🔊
    lui/lei/Lei piegherebbe
    🔊
    noi piegheremmo
    🔊
    voi pieghereste
    🔊
    loro piegherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato piegàre

    io avrei piegato
    🔊
    tu avresti piegato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe piegato
    🔊
    noi avremmo piegato
    🔊
    voi avreste piegato
    🔊
    loro avrebbero piegato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika piegàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo piegàre

    tu piega
    🔊
    noi pieghiamo
    🔊
    voi piegate
    🔊

    Congiuntivo piegàre

    Lei pieghi
    🔊
    Che lui/lei pieghi
    🔊
    Che loro pieghino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!