W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
L’albero si è piegato sotto il peso della neve. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
piegàrsi : zginać się, kłaniać się
pie|gàr|si
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika piegàrsi
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente piegàrsi |
||
| io | mi piego |
🔊
|
| tu | ti piegi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piega |
🔊
|
| noi | ci piegiamo |
🔊
|
| voi | vi piegate |
🔊
|
| loro | si piegano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto piegàrsi |
||
| io | mi piegavo |
🔊
|
| tu | ti piegavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegava |
🔊
|
| noi | ci piegavamo |
🔊
|
| voi | vi piegavate |
🔊
|
| loro | si piegavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice piegàrsi |
||
| io | mi piegerò |
🔊
|
| tu | ti piegerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegerà |
🔊
|
| noi | ci piegeremo |
🔊
|
| voi | vi piegerete |
🔊
|
| loro | si piegeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto piegàrsi |
||
| io | mi piegai |
🔊
|
| tu | ti piegasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegò |
🔊
|
| noi | ci piegammo |
🔊
|
| voi | vi piegaste |
🔊
|
| loro | si piegarono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore piegàrsi |
||
| io | mi sarò piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti sarai piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si sarà piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci saremo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi sarete piegati(e) |
🔊
|
| loro | si saranno piegati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo piegàrsi |
||
| io | mi sono piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti sei piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si è piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci siamo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi siete piegati(e) |
🔊
|
| loro | si sono piegati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo piegàrsi |
||
| io | mi ero piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti eri piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si era piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci eravamo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi eravate piegati(e) |
🔊
|
| loro | si erano piegati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto piegàrsi |
||
| io | mi fui piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti fosti piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si fu piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci fummo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi foste piegati(e) |
🔊
|
| loro | si furono piegati(e) |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika piegàrsi
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente piegàrsi |
||
| io | mi piegi |
🔊
|
| tu | ti piegi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegi |
🔊
|
| noi | ci piegiamo |
🔊
|
| voi | vi piegiate |
🔊
|
| loro | si piegino |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto piegàrsi |
||
| io | mi piegassi |
🔊
|
| tu | ti piegassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegasse |
🔊
|
| noi | ci piegassimo |
🔊
|
| voi | vi piegaste |
🔊
|
| loro | si piegassero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato piegàrsi |
||
| io | mi sia piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti sia piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si sia piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci siamo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi siate piegati(e) |
🔊
|
| loro | si siano piegati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato piegàrsi |
||
| io | mi fossi piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti fossi piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si fosse piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci fossimo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi foste piegati(e) |
🔊
|
| loro | si fossero piegati(e) |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika piegàrsi
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente piegàrsi |
||
| io | mi piegerei |
🔊
|
| tu | ti piegeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si piegerebbe |
🔊
|
| noi | ci piegeremmo |
🔊
|
| voi | vi piegereste |
🔊
|
| loro | si piegerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato piegàrsi |
||
| io | mi sarei piegato(a) |
🔊
|
| tu | ti saresti piegato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | si sarebbe piegato(a) |
🔊
|
| noi | ci saremmo piegati(e) |
🔊
|
| voi | vi sareste piegati(e) |
🔊
|
| loro | si sarebbero piegati(e) |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika piegàrsi
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo piegàrsi |
||
| tu | piegati |
🔊
|
| noi | piegiamoci |
🔊
|
| voi | piegatevi |
🔊
|
Congiuntivo piegàrsi |
||
| Lei | si piegi |
🔊
|
| Che lui/lei | si piegi |
🔊
|
| Che loro | si piegino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!