🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il professore ci ha chiesto di porre attenzione alla lezione.
    verbo irregolare
    porre : położyć
    pór|re : (accento acuto)

    indicativo porre. Tryb oznajmujący czasownika porre


    Tempo semplice

    porre presente

    io pongo
    🔊
    tu poni
    🔊
    lui/lei/Lei pone
    🔊
    noi poniamo
    🔊
    voi ponete
    🔊
    loro pongono
    🔊
    Tempo semplice

    porre imperfetto

    io ponevo
    🔊
    tu ponevi
    🔊
    lui/lei/Lei poneva
    🔊
    noi ponevamo
    🔊
    voi ponevate
    🔊
    loro ponevano
    🔊

    Tempo semplice

    porre futuro semplice

    io porrò
    🔊
    tu porrai
    🔊
    lui/lei/Lei porrà
    🔊
    noi porremo
    🔊
    voi porrete
    🔊
    loro porranno
    🔊
    Tempo semplice

    porre passato remoto

    io posi
    🔊
    tu ponesti
    🔊
    lui/lei/Lei pose
    🔊
    noi ponemmo
    🔊
    voi poneste
    🔊
    loro posero
    🔊

    Tempo composto

    porre futuro anteriore

    io avrò posto
    🔊
    tu avrai posto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà posto
    🔊
    noi avremo posto
    🔊
    voi avrete posto
    🔊
    loro avranno posto
    🔊
    Tempo composto

    porre passato prossimo

    io ho posto
    🔊
    tu hai posto
    🔊
    lui/lei/Lei ha posto
    🔊
    noi abbiamo posto
    🔊
    voi avete posto
    🔊
    loro hanno posto
    🔊

    Tempo composto

    porre trapassato prossimo

    io avevo posto
    🔊
    tu avevi posto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva posto
    🔊
    noi avevamo posto
    🔊
    voi avevate posto
    🔊
    loro avevano posto
    🔊
    Tempo composto

    porre trapassato remoto

    io ebbi posto
    🔊
    tu avesti posto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe posto
    🔊
    noi avemmo posto
    🔊
    voi aveste posto
    🔊
    loro ebbero posto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo porre. Tryb łączący czasownika porre


    Tempo semplice

    porre congiuntivo presente

    io ponga
    🔊
    tu ponga
    🔊
    lui/lei/Lei ponga
    🔊
    noi poniamo
    🔊
    voi poniate
    🔊
    loro pongano
    🔊
    Tempo semplice

    porre congiuntivo imperfetto

    io ponessi
    🔊
    tu ponessi
    🔊
    lui/lei/Lei ponesse
    🔊
    noi ponessimo
    🔊
    voi poneste
    🔊
    loro ponessero
    🔊

    Tempo composto

    porre congiuntivo passato

    io abbia posto
    🔊
    tu abbia posto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia posto
    🔊
    noi abbiamo posto
    🔊
    voi abbiate posto
    🔊
    loro abbiano posto
    🔊
    Tempo composto

    porre congiuntivo trapassato

    io avessi posto
    🔊
    tu avessi posto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse posto
    🔊
    noi avessimo posto
    🔊
    voi aveste posto
    🔊
    loro avessero posto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale porre. Tryb warunkowy czasownika porre


    Tempo semplice

    porre condizionale presente

    io porrei
    🔊
    tu porresti
    🔊
    lui/lei/Lei porrebbe
    🔊
    noi porremmo
    🔊
    voi porreste
    🔊
    loro porrebbero
    🔊
    Tempo composto

    porre condizionale passato

    io avrei posto
    🔊
    tu avresti posto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe posto
    🔊
    noi avremmo posto
    🔊
    voi avreste posto
    🔊
    loro avrebbero posto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo porre. Tryb rozkazujący czasownika porre


    porre imperativo

    tu poni
    🔊
    noi poniamo
    🔊
    voi ponete
    🔊

    porre congiuntivo esortativo

    Lei ponga
    🔊
    Che lui/lei ponga
    🔊
    Che loro pongano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!