🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha posato la scultura sul tavolo. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    posàre : położyć, postawić
    po||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika posàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente posàre

    io poso
    🔊
    tu posi
    🔊
    lui/lei/Lei posa
    🔊
    noi posiamo
    🔊
    voi posate
    🔊
    loro posano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto posàre

    io posavo
    🔊
    tu posavi
    🔊
    lui/lei/Lei posava
    🔊
    noi posavamo
    🔊
    voi posavate
    🔊
    loro posavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice posàre

    io poserò
    🔊
    tu poserai
    🔊
    lui/lei/Lei poserà
    🔊
    noi poseremo
    🔊
    voi poserete
    🔊
    loro poseranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto posàre

    io posai
    🔊
    tu posasti
    🔊
    lui/lei/Lei posò
    🔊
    noi posammo
    🔊
    voi posaste
    🔊
    loro posarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore posàre

    io avrò posato
    🔊
    tu avrai posato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà posato
    🔊
    noi avremo posato
    🔊
    voi avrete posato
    🔊
    loro avranno posato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo posàre

    io ho posato
    🔊
    tu hai posato
    🔊
    lui/lei/Lei ha posato
    🔊
    noi abbiamo posato
    🔊
    voi avete posato
    🔊
    loro hanno posato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo posàre

    io avevo posato
    🔊
    tu avevi posato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva posato
    🔊
    noi avevamo posato
    🔊
    voi avevate posato
    🔊
    loro avevano posato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto posàre

    io ebbi posato
    🔊
    tu avesti posato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe posato
    🔊
    noi avemmo posato
    🔊
    voi aveste posato
    🔊
    loro ebbero posato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika posàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente posàre

    io posi
    🔊
    tu posi
    🔊
    lui/lei/Lei posi
    🔊
    noi posiamo
    🔊
    voi posiate
    🔊
    loro posino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto posàre

    io posassi
    🔊
    tu posassi
    🔊
    lui/lei/Lei posasse
    🔊
    noi posassimo
    🔊
    voi posaste
    🔊
    loro posassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato posàre

    io abbia posato
    🔊
    tu abbia posato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia posato
    🔊
    noi abbiamo posato
    🔊
    voi abbiate posato
    🔊
    loro abbiano posato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato posàre

    io avessi posato
    🔊
    tu avessi posato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse posato
    🔊
    noi avessimo posato
    🔊
    voi aveste posato
    🔊
    loro avessero posato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika posàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente posàre

    io poserei
    🔊
    tu poseresti
    🔊
    lui/lei/Lei poserebbe
    🔊
    noi poseremmo
    🔊
    voi posereste
    🔊
    loro poserebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato posàre

    io avrei posato
    🔊
    tu avresti posato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe posato
    🔊
    noi avremmo posato
    🔊
    voi avreste posato
    🔊
    loro avrebbero posato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika posàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo posàre

    tu posa
    🔊
    noi posiamo
    🔊
    voi posate
    🔊

    Congiuntivo posàre

    Lei posi
    🔊
    Che lui/lei posi
    🔊
    Che loro posino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!